Breaking the Forever (KathNiel/KathQuen) [Book 2 of Forever Slave: Ongoing]

Six

"Are you trying to flirt with me?" Tanong niya. Oo Daniel. Nilalandi kita! Okay lang naman maging malandi Di ba? Basta isang tao lang. At yun yung taong mahal mo.

Nilingon ko naman siya. "Why? Are you flirtable?" Balik kong tanong sa kanya.

Sht. Lakas maka A Walk to Remember.

"I'm not. But you are flirting with me!" Pagsusungit niya.

"Yes, I am" pagamin ko.

Sige lang kath. Taasan mo lang self confidence mo.

"You know I'm engaged!" Malamig niyang sabi. "And I love her. Very much. That I can't live without her. I don't wanna hurt her. So please stop this" dagdag pa niya.

Putcha naman oh. Ang sakit naman nun! Kinagat ko yung lower lip ko. "Ikaw ang nagsimula! Bakit mo ako pinagtripan? Bakit ako yung kinuha mong model? Kasi mahal mo pa din ako diba?!" Sigaw ko sa kanya. Nasa highway na kami. Saktong hininto ko yung kotse dahil traffic.

"Woah. Conceited" bulong niya. "Look, I got bored. Then I saw you. And that's it!"

"Okay? Eh bakit ako yung pinili mong model?!" Sigaw ko sa kanya. Tinignan niya ako sa mata.

"I chose you because, Liza wants me to be with you" nanlaki naman yung mata ko sa simabi niya. "Nah, don't assume anything. Not literally be with you! She wants a closure for us" paliwanag niya.

Liza? Yung girlfriend niya? Bakit naman niya gagawin yun? Hindi niya ba alam na pwedeng maagaw sa kanya ang fiancée niya?

"Okay. Let's say kunwari naniniwala ako sayo--"

"You must" nagsmirk muna ako sa kanya bago ituloy ang sasabihin ko.

"Bakit mo sinaktan si Ken? Aminin mo. Nagseselos ka kasi magkasama kami ni Ken!" Alam kong ang kapal ng mukha ang dating ko. Pero kailangan ko to para mapaamin siya!

"Yes, I am jealous" magdiriwang na sana ang puso ko ng nagsalita ule siya. "She was Liza's first love. How can't I be jealous? If that jerk is my Girl first love"

Aray ko po. Lumawag na ule yung daanan Kaya dire-diretso lang ang pagpapatakbo ko. "Now, are we done talking? Can you now stop the car. Get out and Get Lost?"

Hininto ko naman yung sasakyan. "Daniel.." Sambit ko kasabay ng pagtulo ng luha ko. Tinapunan niya ako ng tingin.

"Please hayaan mo naman akong makasama ka. Isang araw lang. Please kahit ngayon lang" naiiyak kong sabi.

Pagkatapos nun ay tumigin siya sa rear mirror. "Wipe your own tears. Ken is not here" matabang niyang sabi.

Tinignan ko lang siya.

"What now? Akala ko ba aalis tayo? Napakalabo mo!" Masungit niyang sabi. Agad kong pinunasan yung luha ko. Pigil ngiti lang ako. Dahil sayang ang pagiyak ko.

"Salamat Daniel" sambit ko at pinagpatuloy ang pagdri-drive.

"Can you tell me where are we going?" Tanong niya. Umiling naman ako. "Matulog ka na lang muna. Medyo mahaba ang biyahe" utos ko sa kanya.

"Tss. Fine. But don't you dare kiss or touch me while I'm sleeping" pagmamayabang niya. Aba! Letseng to! Ang yabang pa din.

"Okay. I'll try my best" sagot ko. Nag death glare lang siya sa akin. Kinuha niya yung shades niya at sinuot. Siguro matutulog na siya.

Sana lang pag gising mo. Buo pa tong kotse mo. Huhuhu. San ba kasi kami pupunta? Nanghuhula na lang ako eh!

--

Daniel's POV

"Shit!!" Sigaw ni Kath. Biglang prumeno yung sasakyan. Napatingin ako sa salamin.

"Fvck? Anong oras na?!" Sigaw ko. Dahil madalim na. "Asan tayo?" Dagdag ko pa. Habang sinusuri ang paligid.

Tinignan ko siya. Ibang iba na siya.

Kinagat naman niya yung lower lip niya. "H-hindi k-ko alam" utal niyang sabi.

"WHAT?!" sigaw ko. "How? I mean. What the hell? Panong hindi mo alam?!" Sigaw ko pa.

"I-I t-think w-we're l-lost"

Holy shit.