√The Person I love (La Isla Salvation#1)

53

"MAMA!"

Tining ang tanging namumutangi saaking pandinig simula ng pumutok ang baril sa kung saan..

Pikit ang mga matang takip ang muka ng mga kamay..

"NANAK!"  ganuon nalamang ang gulat ko ng may isang pamilyar na tinig ang siya nalamang ang tumuwag saakin..

"Arg!"

"Ay!"

At siya nalamang ding simula ng pagkakatilian ng mga tao kung saan..

Mabilis na ibalis ang mga kamay saaking muka at hinarap ang lalaking humawak saakin kanina at ganuon nalamang ang gulat ko ng nakabulagta na ito sa lupa wala ng malay..

Mabilis kong napansin ang mamahaling sapatos na malapit sa katawan ng nakabulagtang lalaki..

Mabilis kong tiningala ito at kunot noong napatitig sa hinding pamilyar na muka ng lalaki..

Ngunit ang mga titig nito ay nakakadala ng imusyon..

Dahan dahang akong tumatayo upang lapitan sana itobat makapag pasalamat ng...

"Mama!"

Doon lamang ata ako nabalik sa sarili ng marinig ko ang boses ng anak nasi Dalia, mabilis akong lumingon sa pinaggagalingan ng anak..

At ganuon nalamang ang habag saking puso ng makitang lumuluha ang bata na ngayon ay mahigpit na nakayakap sa leeg ni Janus..

Napako ako sa aking kinatatayuan at hindi narin napigilan ang sariling tumulo ang mga luha..

Ibinuka ni Janus ang kanang kamay senyales na lumapit ako sa mga ito at mukang may sariling utak ang mga paa ko dahil mabilis pa sa alas kwatro akong tumakbo palapit sa mga ito, mabilis na ibinaon ang muka sa pagitan ni Dalia at sa dibdib ni Janus na may mabilis at malakas na pintig ng tibok ng puso..

"I'm so damn scared" mahinang bulong nito saamin at ramdam ko ang mga munting halik nito sa tuktok ng ulo ko na mas nag paluha pa saakin..

Naninikip ang dibdib ko dahil parin sa kaba, at  alam ng diyos kung gaano katakot takot ang tumatkbo saaking isip

Tumingala ako upang tignan ang anak na patuloy na humihikbi sa leeg ni Janus, parang punyal ang mga luha ni Dalia sa bawat pagbahsak nito sa mga mata ng anak..

"D-dalia okay kal-*huk kalang ba anak?"  Umiiyak na tanong ko dito..

Mabilis na tumango ang bata ngunit di parin ito natigil sa pagkakahikbi

"Sshhh.. let's go home" malambing na bulong ni Janus..

Hindi na ako nakaimik dahil nangingibabaw parin ang nangyari kanina..

Maingat na inalalayan kami na makasakay sa sasakyan ni Janus at ni hindi humiwalay sa tabi namin ito..

Nakakalong sakanya ang bata habang ako ay hawak naman niya ang isang kamay at marahang hinihimas iyon na nakakapagpakalma naman saakin kahit paano..

Tahimik kaming tatlong nakatulala kung saan man nakadapo ang mga mata.
At parehas atang pilit na kinakalma ang mga sarili...

Mahigit isang oras ata bago ko dahan dahang umaandar ang sasakyan hanggang sa huminto na nga ito..

Napadiretsyo ako ng upo at nalingon sa labas ng bintana ngunit ganuon nalamang ang gulat ko ng isang mansyon ang tumambad saakin..

Mabilis na hinarap ang binata na ngayon ay bumababa na kasama ang anak namin..

Bahagya pa akong napatalon sa kinauupuan ng bigla nalamang bumukas ang pintuan..
Ng malingunan, isa sa mga bodyguard ni Janus ang gumawa nuon..
Hindi ako nakakilos agad hindi dahil sa takot kanina ngunit ang isiping papasok kami sa bahay ni Janus ay mas nakakadagdag ng niyerbos ko.