Do you love me?

14

WARNING: larry smut in dit hoofdstuk ^_^ 

Harry

'Wat fijn dat u er bent' zegt Louis. Ik hou een washandje tegen mijn hoofd, aangezien de snee in mijn hoofd weer is gaan bloeden. 'Wat is er gebeurt?' vraagt de man. 'Hij viel met zijn hoofd tegen de boot, we wilde terugvaren maar de benzine was leuk' legt Louis uit. De man trekt een wenkbrauw op. 'Hoe kan dat, ik heb hem gisteren nog volgetankt' zegt hij. Met zijn kleine roeibootje roeit hij richting de tankdop. 'De tankdop is opengegaan, ben je toevallig hier gevallen, meneer?' vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Weet ik veel'. Louis grijnst naar me. 'Ik heb benzine bij, binnen een halfuur zijn jullie terug aan de kant, en nogmaals excuses voor het ongemak, ik hoop dat het niet al te vervelend was...' zucht hij. Louis grijnst. 'Zeker niet'. Hij kijkt me aan, en ik begin te blozen. Die man moest een weten.

-flashback- 

'Het is koud' zegt Louis. Ik sluit mijn armen dichter om hem heen. 'Ik weet wel een manier waarop ik je warm kan maken' plaag ik. 'Kom maar op' zegt Louis grijnzend. Met mijn pink glij ik vanuit zijn bovenste rib omloog, langs zijn buik, en zijn V-lines... Louis giechelt zenuwachtig. 'Als je niet wil moet je het zeggen' zeg ik. 'Hazz, wat als het pijn doet?' vraagt hij. 'Het doet waarschijndelijk wel even pijn...' zeg ik eerlijk. 'Maar het verschilt bij iedereen, ben je er wel klaar voor?'. Louis bijt op zijn lip. Dan knikt hij. 'Alleen als je 100% ready bent...' zeg ik. Louis knikt weer. 'Babe, ik wil het je horen zeggen' zeg ik. Ik wil niet iets doen tegen zijn wil, of als hij er niet helemaal klaar voor is. Louis schraapt zijn keel en pakt mijn kin. Hij kust me zachtjes op mijn mondhoek. 'Ik ben er 100% klaar voor' zegt hij. Ik glimlach. Ik draai me zachtje over hem heen en steun op mijn ellebogen om hem niet te pletten. Ik schuif mijn shirt over mijn hoofd en schud even op mijn krullen op hun plaats te krijgen. Louis glimlacht zwak en laat me zijn shirt uittrekken. Met zijn pink trekt hij de vogels op mijn borst over. Ik doe mijn broek uit en gooi hem ergens in de boot, bij mijn shirt. Louis wordt rood zodra hij de harde knobbel in mijn boxer ziet. Ik grinnik en zoen hem om hem gerust te stellen. 'Ben je nerveus?' vraag ik. Louis knikt zachtjes. 'Je bent de eerste met wie ik dit doe, weet je' zegt hij. 'Weet ik' glimlach ik. Louis trekt een een ruk zijn riem uit zijn broek en rits zijn gulp open. Ik ga op mijn knieën zitten en trek aan de onderkant van zijn broekspijpen om hem uit te krijgen. Ik pak Louis pols en lijd hem naar mijn "lid". 'Ik doe niks dat je niet wilt, dat beloof ik je' stel ik hem gerust. 'Ik vertrouw je' zeg Louis. Ik laat zijn hand los en trek mijn onderbroek uit. Ik trek aan de elastiek van Louis' boxer en kijk hem nog een keer vragend aan. Hij knikt en in een handige beweging ligt zijn boxer achter me. Ik zoen Louis en hij zoent me terug. Onze tongen vechten over wie de leiding mag nemen maar Louis geeft op. Na een paar minuten trek ik terug. 'Ik hou van je' fluister ik hard genoeg zodat hij me kan horen. 'Ik ook van jou' zegt Louis lief. 'Ready?' 'ready'. Ik doe, wat ik al een tijdje wilde doen. 'Lou, blijf me aankijken en zeg als je pijn hebt' zeg ik, terwijl ik me op zijn heldere blauwe ogen richt. Louis knikt. Hij is de oudste maar nu lijkt het net alsof ik dat ben. Zijn gezicht vertrekt even zodra ik in hem kom. 'Heb je pijn?' vraag ik. 'Nee, het gaat wel' puft Louis. 'Zeker?'. Hij knikt. Ik ga zachtjes op en neer en aai over zijn wangen. 'Wil je stoppen?' vraag ik, zodra Louis voor de zoveelste keer op zijn lip bijt. Hij schud wilt zijn hoofd. 'Het wordt al minder'. Ik ga iets harder en begin te kreunen. 'Hazz' kreunt Louis. 'Gaat het?'. Hij knikt en glimlacht. Ik geef hem een zogenaamde ''love bite" in zijn nek en kijk weer terug. Er loopt een glinsterende, zilveren traan over Louis' wang. Ik schrik. 'Heb je zoveel pijn?' vraag ik. Louis kust me en glimlacht. 'Nee, je bent gewoon zo lief voor me' zegt hij. Ik glimlach. 'Ik zou je nooit pijn willen doen' zeg ik, terwijl ik even stop. 'Ga door' zegt Louis smekend. Ik stop mijn hoofd in een kussen om niet te hard te kreunen, omdat er schepen kunnen varen. 'Lou... ik ga komen...' zeg ik. 'Wait for me' kreunt Louis. 'I... I can't' kreun ik terug. Ik zuchtte even, hield mijn adem in, en kwam klaar. Ik trek terug en veeg en pluk haar voor mijn ogen weg. Louis pakte alle dekens en legde die om ons heen, want hoe warm we het ook hadden gekregen, het was nog steeds koud. 'H-hoe was het?' vraag ik. Het blijft stil. Volgens mij slaapt hij. 'Goed' hoor ik dan ineens. Goed... alleen goed? 'Gewoon goed? Niks meer' vraag ik teleurgesteld. 'Het deed pijn' zegt Louis, en hij draait zich op zijn zij en kijkt me aan. 'Volgende keer doet het minder pijn, echt... maar vond je het wel fijn... met... met mij?'  vraag ik. Louis knikt, zonder aarzelen. 'Ik hou van je' zeg ik. 'Ik ook van jou' zeg ik. 'Voor altijd?' zeg ik. 'Voor altijd, Hazz' bevestigd hij. Ik sla mijn armen open, en hij komt erin liggen. Er komt een warme gloed van zijn lichaam af. Na een paar minuten hoor een regelmatige ademen. Hij slaapt. Mijn arm slaapt maar ik durf me niet te bewegen, omdat ik bang ben dat ik hem wakker maakt. Hij ligt tegen me opgekrult. Ik kijk naar zijn lange wimpers van zijn blauwe, gesloten ogen. Zijn glanzende, bruine haren en zachtje, egale huid. Het maakt niet uit van Modest! zegt. Ze kunnen oprotten. Al betekend dat het einde van One Direction.