Do you love me?

02

Louis

Harry en ik zitten samen in een restaurant. Het optreden gisteren was geweldig, Japan is ook fantastisch... maar Harry leek zo, uhm, afwezig? Hij zong geen You&I maar Lou&I. Zou hij mij daar mee bedoelen, of beeld ik het me in? De fans waren in elk geval fan-tastisch. 'Waar denk je aan?' vraagt Harry terwijl hij een slok wijn neemt. 'Wat Zayn en zo nu aan het doen zijn' lieg ik. Harry knikt. 'Ik ook, volgens mij gingen ze bowlen'. Ik haal mijn schouders op. Ik snijd een stuk van mijn lamskoteletje en stop het in mijn mond. Harry kijkt me lachend aan. 'Wat?' vraag ik. 'Je mond'. Mijn hart maakt een driedubbele flikflak. Mijn mond? Misschien wil hij me wel zoenen! 'O... wat is daar dan mee?'. Zeg het maar, ben maar eerlijk. 'Je hebt saus op je lippen' zegt Harry. AU... teleurstelling.'. Harry pakt een servet en veegt het weg. Hij houdt zijn hand stil en kijkt me aan. Mijn hart bonkt in mijn keel. Misschien is er nog hoop?! 'Weg?' vraag ik. Harry knikt en trekt zijn hand weg. Hij strijkt (per ongeluk?) met zijn pink langs mijn lip. Er gaat een trilling van genot door me heen. 'Koude rilling?' vraagt Harry. 'Ja... nee' stamel ik. 'Wat dan?'

Harry

Louis vind me leuk, ik voel het. Maar wat als ik hem dat vraag? Kijkt hij me dan niet aan van... wat beeld jij je in? We lijken net een stel, zo zitten we aan tafel. Maar ik vind het niet erg. 'Niks... Niks... Ik zat te denken aan onze eerste ontmoeting, en ja... je weet wel' zeg ik. Ik zie Louis denken. Daarna knikt hij. 'Hi, oops' zegt hij lachend. Ik lach met hem mee. Die ontmoeting was ook best ongemakkelijk. Ik kijk naar Louis' arm. Daar staat 'Oops' op getatooërd. Magisch, alsof... hij dat deed om aan mij te denken. Hij is immers niet geboren met die tattoeage. Hij had hem ook nog niet met the X-factor. 'Proost' zegt Louis terwijl hij zijn glas opheft. Ik tik mijn glas tegen ze zijne. 'Proost' zeg ik. Op onze zogenaamd date, denk ik erachteraan. Ik vind Louis echt leuk.

Hoe maak ik dat duidelijk zonder mezelf voorschut te zetten? Pff, wat een lastige situtatie. 'Je bloost' zegt Louis. Ik schud mijn hoofd. 'Ik ga even een luchtje scheppen, ik heb het bloedheet' zeg ik. Louis knikt. 'Doe wat je niet laten kunt'. Vreemde opmerking?

Louis

Waarom ging Harry nou weg? Een luchtje scheppen? Dat doet hij nooit. 'Mag ik de rekening?' vraag ik aan een langslopende ober. Hij knikt kort. 'Komt eraan monsieur' zegt hij. 'Danku'

Harry

Ik denk na, en steek naar maanden weer een sigaret op. Zou ik Louis durven zoenen? Ik schud mijn hoofd. Stel je voor dat ik one direction uit elkaar uit laat vallen. Of nog erger, we geen vrienden meer zijn. 'Harry?' zegt een stem. Iemand legt een hand op mijn schouder. Mijn huid tintelt onder mijn trui. Er ontstaan een warme plek. Ik voel aan alles dat het Louis is. Ik draai me om. 'Ja?' vraag ik. 'Ik uhm... ik wil graag iets zeggen, of nou ja... vragen?' stamelt Louis. 'Wat?' vraag ik. Mijn hart bonkt zo hard, dat ik bang ben dat Lou het hoort. 'Waarom liep je opeens weg, en waarom rook je weer?' vraagt Louis. 'Ik geloof niet dat je echt frisse lucht nodig had...'. Ik houdt mijn adem in. 'Nee... ik moest nadenken en ik ben nogal gestrest' geef ik toe. 'Waarom?' vraagt Lou. 'Gaat het om Taylor of een ander meisje?'. Ik aarzel en gooi mijn sigaret op de grond. Dit zou een perfect moment zijn om Louis te vertellen wat ik voor hem voel. Louis houdt zijn hoofd schuin. Achter hem hangt een schilderij. Er staat een rode, hartvormige paraplu op met twee mensen. 'Don't wait for the perfect moment, take the moment and make it perfect' staat er op geschreven. Ik krul mijn lip omhoog. Louis begint te lachen, en ik lach mee. 'zoiets' zeg ik. Louis knikt. Ik ben niet gestrest om de meisjes, maar wel om de liefde. 

_______

Hey Larry-shippers!

Omg, ze draaien nog steeds om elkaar heen, zo wordt het natuurlijk nooit wat :(. Ze moeten actie ondernemen. Maar ja, ze zijn bang. Ook jongens houden er niet van een blauwtje te lopen. Ik weet het, nog steeds niet geweldig, maar na hoofdstuk 5 of zo wordt het beter

xx