Do you love me?

04

Harry

'Uhm... je bent net een spook?' zeg ik. 'Ga slapen, we moeten morgen weer vroeg liedjes opnemen. Ik dacht "18" en "Act my age" voor het nieuwe album'. Ik draai me om, maar Liam blijft staan. 'Vertel me wat je op je hart hebt!' schreeuwt Liam. 'Uhh, ik heb niks op mijn hart...' kreun ik. 'Behalve dat ik moe ben, doei Liam'. 'Ik ben Liam's ziel!' zegt Liam. Ik negeer hem. 'Pling!' hoor ik. 'Wtf? Liam ga slapen en zet je telefoon uit'. Boven me hoor ik iets kraken. En ik kijk omhoog. 'Oké, Zayn, vas happenin?' vraag ik zodra ik Zayn zie. 'Fuck' scheld Zayn. 'Louis en ik hadden je bijna op je knieën, hè!'. Louis... mijn hart maakt een sprongetje. 'Uh... ja' zeg ik verbluft. 'Alles oké, Hazz?' vraagt Zayn. 'Ja, ja... waarom zou ik niet oké zijn?' vraag ik. Louis komt binnengelopen en zet de camera uit. Zijn haar zit wild en hij heeft geen shirt aan. Ziet er niet verkeerd uit... 'Zayn en ik zijn geweldige kunstenaars' lacht hij. 'Wij?' vraagt Zayn. 'Oké, Zayn deed al het werk, maar ik ben een geweldige cameraman, ik zou mezelf geweldig op beeld kunnen zetten mocht in paparazzi zijn' geeft Louis toe. Ik staar naar zijn blote bovenlichaam. Naast me hoor ik iemand gapen. 'What's going on, waarom is iedereen hier. Is het tijd voor ontbijt?' vraagt Niall. Ik lach. Typisch Niall, altijd aan eten denken. 'We kunnen naar Nando's gaan!' stelt hij enthousiast voor. Ik schud mijn hoofd. 'Het is 2 uur 's nachts en Liam slaapt nog' zeg ik. Niall staat op en bekijkt Liam's ogen. 'zo zo, creatief hoor' zegt hij. Zayn klopt op zijn borst. 'Als ik geen zanger was, was ik de moderne Picasso!' overdrijft hij. 'Uhu' lacht Louis. 'Vast wel'. Liam opent zijn ogen. Het ziet er raar uit. 'Uhm, hallo?' vraagt hij. 'Ben ik aan het slaapwandelen?'. Zayn lacht. 'Nee, je zweeft boven de grond, we wilde een grap uithalen met Harry en Niall, het is alleen mislukt.'. Liam kijkt naar beneden, en naar zijn handen. 'Waarom zit ik vast aan touwen?' vraagt hij. Zayn legt de grap uit. Liam's armen staan nog steeds omhoog. 'Ik zou het alleen op prijs stellen als ik losgemaakt zou worden' gaat hij verder. Louis en ik staan gelijk op. Ik maak zijn linkerhand los en Louis zijn rechter. Ik stoot perongeluk met mijn elleboog tegen zijn schouder. 'Sorry' stamel ik. 'Is oké' zegt Louis. Ik voel mijn elleboog tintelen. 'Jezus, Zayn, heb je bij de padvinderij gezeten, wat een knopen, joh' zucht Louis. 'Ik moest voorkomen dat hij naar beneden zou vallen, natuurlijk' zegt Zayn. 'Laat mij maar'. Hij springt van de buizen en land op mijn bed. Hij maakt handig en snel Liam's handen los. Niall ligt alweer te slapen. 'Welterusten, guys' zegt Zayn. 'Tot morgen' maakt Liam af. Ik knik. 'Slaap lekker'. Dan loop ik terug naar m'n kamer. 

Louis

Ik zit in het vliegtuig op weg naar Doncaster, naar huis. Op het vliegveld heb ik uitgebreid afscheid genomen van de jongens. 'Ik mis je al Louis!' schreeuwde Harry toen hij de roltrap nam, nou ja... hij nam de trap die naar beneden ging en rende naar boven. 'Ik mis jou ook Hazz!' schreeuwde ik terug terwijl ik deed alsof ik moest huilen. Toen ik naar mijn stoel in het vliegtuig liep besefte ik dat ik Harry een paar weken niet zou zien. Ik trek mijn beenie verder over mijn hoofd. Ik draag mijn zonnebril ook, zodat ik minder kans heb op herkenning. Ik teken poppetjes met gekke kapsels tegen verveling. De liedjes opnemen vanochtend ging wel goed. 'Lost souls' was geschreven door Harry en het was prachtig. Zal hij het over ons hebben gehad? We waren altijd beste vrienden, totdat ik hem leuk begon te vinden en ik vaag tegen hem begon te doen. Ik mis die tijd, de tijd zonder complicatie's. Ik wil Harry bellen, zeggen wat ik voor hem voel. Zodra ik uit het vliegtuig ben, doe ik dat, neem ik mezelf voor. 

'Dames en Heren, we gaan de landing inzetten, wij verzoeken u uw riem vast te maken' brult een stewardess door de microfoon. Ik word wakker en doe precies wat ze zegt. Na gehobbel en gebonk staan we op de grond en mogen we uitstappen. Ik word tegen gehouden door de piloot. 'Bent u misschien Louis Tomlinson?' vraagt hij me. 'Pardon, Je ne parle Anglais' zeg ik met een gemaakte stem. De man kijkt me even vreemd aan en ik loop door. Ik heb geen zin om handtekeningen uit te delen en op de foto te gaan. Zodra ik mijn koffers heb loop ik naar buiten en houdt een taxi aan. 'Waarheen?' vraagt de chauffeur. 'Doncaster' zeg ik. De chauffeur knikt. De rit verloopt stil en de chauffeur mompelt wat mee met de muziek. 'Dat is dan 23,50 pond' zegt hij als hij stopt. Ik betaal en geef hem een kleine fooi. 'Danku' zegt hij. Ik knik. Ik steek de sleutel in het slot van mijn oude huis. Mijn moeder komt de gang in gelopen. 'Louis?!" schreeuwt ze blij. 'Surprise!' zeg ik lachend. Mijn moeder, Johanna valt me huilend in mijn armen. 'Liefje, ik heb je zo gemist, waarom ben je al thuis?' vraagt ze. 'Pauze, we zijn een weekje vrij, ik moet wel een dag naar London, woensdag' leg ik uit. Lottie, Daisy, Fizzy komen de trap afgerend en ze storten zich in mijn armen. 'Broertje!' gilt Charlotte (Lottie). 'Ik heb je zo gemist' zegt Félicité (Fizzy).  'En ik ook!' lacht Daisy. 'Ik heb jullie ook gemist' zeg ik terwijl ik ze om de beurt een kus op hun hoofd geef. 'Waar is Phoebe?' vraag ik. 'Bij een vriendinnetje' zegt Johanna. 'Ik haal haar even op, let jij op de meiden?'. Ik knik. Ik bel mijn vader Troy. 'Komt hij zo ook?' vraagt Daisy als ik heb opgehangen. Ik knik. 'Ja'. 'Leuk, en nemen ze Ernest ook mee?' vraagt Fizzy. 'En Georgia, en Doris?' gaat Lottie verder. Ik knik en knuffel ze nog eens. 'Wil je een liedje zingen?' vraagt Fizzy. Ze is altijd dol op mijn liedjes.