☁︎ One Shots [x Reader] ☁︎

【 Cedrik Diggory x Reader 】

W skrócie : Cedrik bardzo pomaga Reader i jej rodzinie. Dziewczyna chciałaby się mu jakoś odwdzięczyć.
Pairing : Cedrik Diggory x Reader
Ostrzeżenia : fluff, lekkie podteksty
Ilość słów : 1,622

____________________________________

Chyba wszyscy zgodzimy się z faktem, że Cedrik Diggory to złoty człowiek. Bardzo trudno było go nie lubić, wyciągał pomocną dłoń do praktycznie każdej istoty lepszego, jak i tego gorszego sortu. Nawet Ślizgoni darzyli go sympatią, mimo że nie było to tak oczywiste, jak u innych domów. Chłopak był gotowy wypełnić przysługę każdego, więc nic dziwnego, że gdy dowiedział się o twojej nie za ciekawej sytuacji rodzinnej, od razu zaoferował pomoc. Twoi bliscy i ty borykaliście się z problemami finansowymi, na początku było to niegroźne, ale po paru latach długi zaczęły się namnażać i skończyło się to zagrożeniem wyrzucenia was z domu, w którym aktualnie mieszkaliście i zajęcie go przez odpowiednie służby.

Ty i Cedrik byliście bliskimi przyjaciółmi od pierwszego roku w Hogwarcie, więc zdziwił się, że nigdy wcześniej nie zauważył twoich problemów z brakiem pieniędzy. Byłaś ubrana tak jak inni - w schludną szatę. Podręczniki i inne przybory także miałaś w nienagannym stanie. Nie wiedział, że galeony przeznaczone na twoją edukację, były praktycznie ostatkami z banku twoich rodziców. Bardzo dobrze się z tym kryłaś i zapewne Cedrik nigdy by się nie dowiedział, gdyby nie przypadkowe zdarzenie. Byłaś w Sowiarni, gdzie odbierałaś list od swoich opiekunów. Kiedy przeczytałaś jego zawartość, informującą o tym, że na zime możecie zostać wydaleni z domu, serce ci pękło. Myśląc, że jesteś sama w pomieszczeniu, dałaś upust emocją i po prostu się rozpłakałaś. Diggory przez zrządzenie losu, akurat wszedł wtedy do Sowiarni i widząc cię całą zapłakaną od razu zainterweniował. Kiedy pytał co się stało, nie dałaś rady mu odpowiedzieć. Byłaś w tak złym stanie, że kiedy delikatnie wyrwał list z twojej ręki, nie miałaś sił mu go odbierać. I właśnie wtedy się o wszystkim dowiedział.

Obiecał, że pomoże rozwiązać ci wszystkie problemy i wspólnie sobie z tym poradzicie. Jak powiedział, tak też zrobił. Na następny dzień wysłał sowę do swojego ojca z pytaniem, czy zgadza się na przekazanie twojej rodzinie pieniędzy, które w domyśle były odkładane na jego przyszłość. Zobowiązał się, że robi to na własną odpowiedzialność i jest gotowy na wszelkie konsekwencję. Jego ojciec, po dłuższych przemyśleniach stwierdził, że jeśli jego syn właśnie na to chce przeznaczyć część swoich funduszy, to ma do tego prawo.

Najpierw oczywiście nie chciałaś zaakceptować jego ogromnej pomocy. Było ci głupio, czułaś się jakbyś wyłudzała od niego kasę i to przez to, że miał cię za ofiarę losu, która nie potrafi pomóc własnej rodzinie. Jednak nie miałaś za wiele do gadania, bo Cedrik bez twojej wiedzy przekazał środki finansowe twoim rodzicom.

Byłaś niewyobrażalnie wdzięczna chłopakowi, w końcu dosłownie uratował cię przed zostaniem bezdomną. Chciałaś mu jakoś podziękować, ale wiedziałaś, że słowa w tym wypadku to zdecydowanie za mało. Tylko pytanie, co taka osoba jak ty mogła zaoferować? Nie byłaś w stanie oddać mu pięniędzy, przynajmniej nie na razie. Nie mogłaś mu też dać czegokolwiek materialnego. Równie dobrze sam mógł sobie kupić wszelkie dogodności. A na te droższe, wciąż nie było cię stać.

Główkowałaś, aż wpadłaś na pewien pomysł. Zaprosiłaś Cedrika do siebie na cały okres wakacji. W końcu, jakby nie patrzeć, to też jego dom, bo to on go spłacił. Okoliczności ci sprzyjały, ponieważ rodzice na lato zaplanowali wyjechać do wujostwa. Nie to, że nie chciałaś im mówić, że Diggory przyjeżdża, w końcu pokochali chłopaka i jego dobre serce. Ale mimo wszystko zostajecie sam na sam, bez żadnych świadków. Nawet najbardziej niewinna osoba w takiej sytuacji może mieć nieczyste myśli. Więc zgrabnie zataiłaś informacje o dłuższych odwiedzinach twojego przyjaciela i z uśmiechem na ustach pożegnałaś rodziców.