YIKILMA SAKİN

47 2 0
                                    

Sana durulanmış kelimeler getireceğim 
Pörsümüş bir dünyayı kahreden kelimeler 
Kelimeler, bazıları tüyden bazısı demir 
Seni çünkü dik tutacak bilirim 
Kabzenin, çekicin ve divitin 
Tutuldugu yerden parlayan şiir. 

Zorlu bir kış geçirdim, seninki gibi nefti 
Acıktım, bitlendim, bir yerlerim sancıdı 

Sökmedi ama hoyrat kuralları faşizmin 
Çünkü kalbim aşktan çatlayip yarılırdı. 
Her sabah çarpışarak çekilirdi karanlik alnacımdan 
Acılar bile duymadım kof yürekler önünde 
Beynim her sabah devrimcinin beyniydi 
Ayaklarım donukladı gelgelelim 
Sağlığın yerinde mi? 

Yaraların kabuğu kolayca kaldırılıyor 
Halkın doğurgan dünyasına dalmakla 
Onların güneşe çarpan sesini anlamayan 
Dört duvarın, tel örgünün, meşhur yasakların sahipleri 
Seyir bile edemezken içimizdeki şenliği 
Yılgı yanımıza yanaşamazken 
Bizi kıvıl kıvıl bekliyorken hayat 
Yıkılmak elinde mi? 

Boşuna mı sokuldu bankalara 
Petrol borularına kundak 
Kurşun işçinin böğrünü boşuna mı örseledi 
Varsın zindanların uğultusu vursun kulaklarımıza 
Yaşamak 
Bizimçün dokunaklı bir şarkı değil ki. 
Bu yürek gökle barışkın yaşamaya alışmış bir kere 
Ve inatla çevrilmiş toprağın çılgarına 
Yazık ki uzaktır kuşları, sokaklarıyla bizim olan şehir 
Ama ancak laneti hırsla tırpanlayamamak koyuyor insana 
Öpüşler, yatağa birden yuvarlanışlar 
Sevgiyle hatırlansa bile hatta. 

Köpüren, köpürtücü bir hayatın nadasıdır kardeşim 
Bütün devrimcilerin çektikleri 
Biliriz dünyadaki yorgunluk habire mızraklanır 
Dağlarda gürbüz bir ölümdür bizim arkadaşlarınki 
Pusmuş bir şahanız şimdilik, ne kadar şahan olsak 
Ama budandıkça, fışkıran da bizleriz 
Ölüyoruz, demek ki yaşanılacak. 

Şairlerden SeçmelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin