ခ်စ္ျခင္း၏စီးဆင္းရာ Ep-14
Zawgyi
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ Cangzhouတြင္ ေလ်ွာက္လည္ၾကသည္။
ႏွစ္ေယာက္လံုး ေပ်ာ္ၾကေသာ္လည္း ရီေပၚက ရင္တထိတ္ထိတ္ႏွင့္ ဘယ္အခ်ိန္ သူတို႔ကို ဒုကၡေပးေသာသူေတြ ေပၚလာမလဲဟူ၍ စိုးထိတ္ေနရေတာ့သည္။ ေ႐ွာင္က်န္႔က ကေလးပီပီ ေပ်ာ္ရႊင္လ်က္.....။
ထိုေန႔က တစ္ေနကုန္လည္ၿပီးသည္အထိ ဘာျပႆနာမွေတာ့ မျဖစ္ေပ။
"ကေလးေရ ျပန္စို႔ကြာ"
"ဟင့္အင္း မျပန္ေသးဘူး၊ ၿမိဳ႕ထဲသြားၿပီး ေလ်ွာက္ၾကည့္ရေအာင္ကြာ Canzhouၿမိဳ႕က အရမ္းလွတယ္လို႔ က်န္႔က်န္႔ ၾကားဖူးတယ္"
ေကာင္ကေလးက သူ႔လက္ကို အတင္းဆြဲၿပီး ေျပာေနသည္ေၾကာင့္ သက္ျပင္းေငြ႔ေငြ႔ခ်၍ ေခါင္းညိတ္ရျပသည္။
"ကဲ၊ ကဲ ကေလးသေဘာ ဒါေပမဲ့ ေလ်ွာက္လည္ၿပီးတာနဲ႔ ျပန္မယ္ေနာ္ ဘယ္မွမဝင္ဘူး၊ မိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိေလ်ွာက္လည္တာ မေကာင္းဘူး ကေလးရဲ႕၊ ေနာက္ေန႔မွ ဆက္လည္ၾကတာေပါ့"
သူ ကေလးရဲ႕ေခါင္းကို ခပ္ဖြဖြပြတ္၍ ေျပာလိုက္သည္။
"အမယ္ ဦးတစ္ေယာက္လံုး႐ွိတာပဲ ဘာမွမေကာင္းစရာ မ႐ွိပါဘူးေနာ္၊ ဦးပဲ က်န္႔က်န္႔အတြက္ဆို အသက္ေတာင္ စြန္႔ဝံ့တယ္ဆို"
ကေလးက သူ႔စကားႏွင့္သူ႔ကို ျပန္စ,ေနသည္ေၾကာင့္ သူဘာမွမေျပာဘဲ ျပံဳးရံုသာျပံဳးေနလိုက္ေတာ့သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ Cangzhouၿမိဳ႕ထဲသို႔ သူတို႔ ဆက္ထြက္ခဲ့ၾကကာ၊ ေ႐ွာင္က်န္႔က ကားေပၚမွဆင္း၍ ၿမိဳ႕ႀကီးတြင္ သြားလာေနေသာလူအမ်ားႏွင့္ တိုက္ႀကီးမ်ားၾကား ေနဝင္ရာအရပ္ဆီသို႔ ခပ္ေငးေငးေလး ၾကည့္ေန၏။
သူ႔အတြက္ကေတာ့ တိုက္ႀကီးမ်ားၾကားဝင္သြားေသာ ေနလံုးႀကီးရယ္၊ မလွမ္းမကမ္း႐ွိ လူအမ်ားစုရယ္၊ သြားလာေနၾကကုန္ေသာ ကားကေလးေတြရယ္၊ သူခ်စ္ရေသာ ကေလးတစ္ေယာက္ရယ္တို႔က အင္မတန္ ရင္ခုန္ဖြယ္ရာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ရသည္။
"ခ်စ္တယ္ ကေလးရယ္"
ေၾကာင္အမ္းအမ္းႏွင့္ ေ႐ွာင္က်န္႔ခႏၶာကိုယ္ ခပ္တိတ္တိတ္ေလး ရီေပၚ့ရင္ခြင္ထဲ ပါလာ၏။ ၿပီးေနာက္ သတိဝင္လာဟန္တူၿပီး ေ႐ွာင္က်န္႔၏ခႏၶာကိုယ္ေလးက ဆတ္ခနဲ ျဖစ္သြားရသည္။