ခ်စ္ျခင္း၏စီးဆင္းရာ Ep-7
Zawgyi
ေနာက္ေန႔ေတြမွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕တာဝန္ေတြက ပံုမွန္လည္ပတ္ေနၿပီမို႔ ေကာင္ကေလးႏွင့္ မနက္တစ္ခါ ညတစ္ခါသာ ေတြ႔ရေတာ့၏။
ေကာင္ကေလးက ထူးျခားစြာပင္ အိမ္ထဲကအိမ္ျပင္ မထြက္ေတာ့ေခ်။ ေစ်းကိုလည္း ေဒၚႀကီးမိုကိုသာ လႊတ္ေလေတာ့သည္။ ေကာင္ကေလးကိုၾကည့္ရတာ တစ္ခုခုကို စိုးရိမ္ျခင္းႀကီးေနသည့္ ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေန၍ ရီေပၚပင္ ဘာကိုမွန္း မသိ။ ေကာင္ကေလးအတြက္ စိုးရိမ္စိတ္ ပူပန္ေနမိသည္။
ၿပီးေတာ့.....
ေယာက်ာ္းေလးထက္ မိန္းကေလးလို ပီသလွေသာ ေကာင္ကေလးကို ၾကည့္ၿပီး သူ႔ရင္ထဲက ခ်စ္ဒီဂရီေတြဟာလည္း ျမင့္တက္လာရ၏။
ေကာင္ကေလးကို သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းေတြက အ႐ုပ္ကေလးတစ္႐ုပ္ကို တသသခ်စ္ျမတ္ႏိုးေနသည့္ ပံုစံမ်ိဳးပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ သူ ဖြင့္ေျပာဖို႔ကိုလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ စဥ္းစားေနမိ၏။ သူ႔အိမ္မွာ မွီခိုေနသည့္ ေကာင္ကေလး၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔ သိကၡာ၊ ၿပီးေတာ့ ေကာင္ကေလး၏ ရာဇဝင္။
ဟူး......
စိတ္ေမာရပါလား ေကာင္ကေလးရယ္။
အိမ္သားအားလံုး အိပ္ေမာက်ေနၾကၿပီး သူ တစ္ေယာက္တည္းသာ အိပ္ခန္းထဲတြင္ ညဥ့္နက္တဲ့အထိ စာရင္းေတြလုပ္ရင္း နာရီကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ေတာ့ 1:00တိတိ။
အိပ္စက္အနားယူရန္ ထိုင္ရာမွထ၍ ခုတင္ေပၚ တက္လိုက္၏။
"ကေလာက္...ကေလာက္"
ဘာသံပါလိမ့္.....
အသံက ဆက္လက္ထြက္ေပၚဆဲပင္.....
အိမ္ေနာက္ေဖးမွ အသံၾကား၍ အိပ္ေနရာမွ ဝုန္းခနဲ ထရပ္ကာ ဓာတ္မီးကိုယူၿပီး အခန္းေထာင့္တြင္ ေထာင္ထားေသာ တုတ္ေခ်ာင္းကို ယူကာ၊ အခန္းတံခါးကို အသာဖြင့္၍ ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္း၍ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးကို မဖြင့္ဘဲ အိမ္ေနာက္ေဖးသို႔ ထြက္လာခဲ့၏။
ေနာက္ေဖး႐ွိ တံခါးမႀကီးကို စူးစိုက္၍ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တံခါးမႀကီးကပြင့္ေနၿပီး ေလက တဟူးဟူးတိုက္ေန၏။ ၿပီးေနာက္ သံပန္းတံခါးကို ဖြင့္ရန္ ႀကိဳးစားေနေသာ သူမ်ားကို ခပ္ဝါးဝါးျမင္ရ၍၊ ေနာက္ေဖးမီးကို ဖြင့္ရန္ စိတ္ကူးလိုက္ေပမယ့္ ထိုလူေတြကို သူ ဆံုးမလိုက္ခ်င္ေသးသည္ေၾကာင့္၊ သံပန္းတံခါးနား တိုးကပ္သြားၿပီး လက္ထဲတြင္႐ွိေသာ တုတ္ေခ်ာင္းကို အားပါးတရကိုင္၍ အျပင္ဘက္သို႔မွန္းကာ ႐ိုက္ခ်လိုက္သည္။