"Our Time" Complete ✔️

Chapter Eight

After namin mag-usap sa park ay napag desisyunan na namin na umuwi dahil mag gagabi narin.Tahimik lang kami sa sasakyan.

Hininto niya ang sasakyan sa tapat ng gate namin at pinag buksan ako ng pintuan.

"Evan salamat ha, hindi lang dahil sa paggala sakin kundi dahil narin sa pag intindi mo"I said.

Kinuha niya ang kamay ko at tinignan ako sa mga mata.

"Claire walang mali sa sinabi mo alam ko na sinasabi mo lang ang totoo at dahil dun magpapasalamat ako sayo,sa totoo lang nabibilisan din ako iwan ko ba bakit ganun"."Siguro masyado kang mabait at di ako magtataka kung mahulog man ako sayo".seryoso niyang sabi.

I smiled at him. "Sige na umuwi kana late na masyado,ingat ka".I said at naglakad na papunta sa gate,saglit ko pa siyang nilingon at kumaway sakanya.Pumasok narin ako sa luob pagkaharurot ng sasakyan niya.

Di mawala ang ngiti sa aking mga labi.Para bang hindi ako makapaniwala sa mga nangyari.Napapangiti nalang ako sa tuwing naiisip ko ang mga sinabi niya.

Sa totoo lang diko ma explain yung nararamdaman ko kanina habang nakikinig ako sa mga sinasabi niya.Parang may something sa nararamdaman ko pero diko man lang masabi kung ano.

Ang daming tanong ang pumapasok sa isip ko tulad nalang kung bibigyan ko ba siya ng chance o kung ready naba ulit akong pumasok sa isa nanamang relationship.Paano kung masaktan nanaman ako?

Hanggang sa diko na namalayan nakatulog na pala ako.

EVAN'S POV

I've wake up early in the morning.I open my eyes with a smile on my face as I remember what happened yesterday.I can't imagine that I would be this happy again after what happened in my past relationship.

I've thought I will never felt this way again but I was wrong.When the first time i met Claire I already know that she's a good person and i cannot blame myself for liking someone like her.

Umalis nako sa kama at nagpunta na sa banyo para maligo and after that bumaba narin ako para makapag almusal.

After ko mag breakfast umalis muna ako para mag punta ng studio actually doon ako nag pipinta.Pagdating ko dun agad kong hinanda ang mga gagamitin kong materyales.

After an hour finally I already finish my painting.She's so beautiful I cannot even take my eyes away from my painting.

Yes your right it's her, i paint her beautiful face.I wonder what she's doing right now.How about asking her on a date today Hmmm..? yeah good idea.

I took my phone from my pocket and dialed her number. She immediately answered my call.

CLAIRE'S POV

I was in the coffee shop when Evan called inviting me for a dinner and I said yes.Yun nga after ko makipagkita kay Molly sa coffee shop ay sinundo nako ni Evan.

Dinala niya ako sa isa sa magandang kainan at yung pagyayaya niya sakin ay mas nagiging madalas na.

Habang tumatagal mas lalo kaming nagiging malapit sa isa't isa hanggang sa halos araw araw na kaming lumalabas .

********

Nandito pala ako ngayon sa isang pinapatayong gusali kung saan ay binili ko upang patayuan  ng sarili kong restaurant.

Since tumigil nako sa trabaho i decided na magtayo nalang ako ng sarili kong restaurant.Napatingin ako sa relo ko at nakita kong 5:00pm na pala kaya napag desisyunan ko na umuwi na.

Habang  nagmamaneho pauwi biglang sumagi sa isip ko ang mga sinabi at pinagtapat sa akin ni Evan noong pangalawang beses niya akong inayang lumabas.

Kung papakiramdaman ko Ang sarili ko alam ko may nagbago lalo na sa nararamdaman ko sa tuwing  kasama ko siya.

Mas nagiging masaya ako at alam ko na lumalalim na ang nararamdaman ko sakanya kaya diko maiwasang mag alala na baka mas masaktan ako.

Nagdadalawang isip ako kung bibigyan ko ba siya ng chance o kung hindi na muna.

To be continued.....