'BAŞLANGIÇ' Bölüm 1

70 5 13
                                    

Kendimi tek mutlu hissetdiğim yatağımda güzel bir uykudayken annemin perdeyi açmasıyla tüm uykum kaçmıştı.

'' hadi kızım UYANN ''

'' Anne hani bugün okula gitmiycektim ''

'' Ece bugün okulda ilk günün kızım gitmen lazım hem kendine yeni arkadaşlar bulusun biraz Ahmet'i artık un ... ''

annem'in cümlesini nereye gittiğini anladığım an hızla doğuldum ve annem'in sözünü tamamlamasına izin vermeyerek lafa attım.

'' ANNE HANİ BU KONUYU KAPATMIŞTIK ''

'' Evet kızım ama artık o çocuğu unutman lazım ve kendine yeni sayfa açman lazım ''

annem haklıydı artık Ahmetʻi unutmam lazımdı, ama unutamıyordum ne zaman aklıma gelse sanki Ahmetʻin canına ben kıymışım gibi canım acıyordu.

 Tabii diyceksinizki Ahmet kim? hadi gelin hikayenin en başına dönelim.4

(1 ocak 2019)

"ya hile yapıyorsun ama"

'' Ece artık şu oyunda uzman olduğumu kabul et ''

Ahmet bu oyunda çok iyiydi ama ben bunu kabullenmiyodum haklıydı

'' hiçte bile ben bugün halsizim biraz o yüzden yarın gör bak beni seni nasıl yeniyorum! ''

sonra ikimizde gülmeye başladık. Ve bir el daha playstation oynadık, beni her zamanki gibi büyük bir farkla yendi. 

'' Kapalı ''

Ben komik bir şekilde oflarken o karşımda gülüyordu.

'' Beni asla yenemiyceksin küçük ''

Burnumdan makas aldı ve gülmeye başladık.Tam o sırada kapı çaldı ve ben kapıyı açmaya gittim. Kapıda giyimi iyi olan takım elbiseli  4 adam duruyodu.

''siz ki...''

Lafımı bitiremeden beni 1 adam dışarı çekti ve eliyle ağazımı kapattı. diğer 3 adam eve girmişti.

Ve o an sadece aklımda Ahmet'e ne olacağı vardı. ve ağızımdaki eli umursamadan deli gibi bağrıyodum.

''AHMETTTTTT!!''

Ve o an  tüm cesaretimle adamın elini tüm gücümle  ısırdım ve eve doğru koşmaya başladım.

''AHMETTTTTT!!!!''

Tam o an bir silah sesi geldi ve Ahmet yere yığıldı. Sadece bunları hatırlıyorum gerisi uzun bir karanlık. Uyandığımda o kötü olayın yaşandığı evin önünde buz gibi taşın üzerinde yatıyordum. Yavaşça doğrulmaya çalıştım an ani bir baş ağrısıyla birlikte bedenim kendini o buz gibi taşın üzerine yatırdı. Yavaşça olanlar parça parça aklıma gelmeye başladığı an hemen ayağa kalktım ve eve doğru ilerledim aynı zamanda içimdende bunların hepsinin rüya olmasını istercesine Allah 'a yalvarıyodum. evden içeri girdiğimde görüş alanımda sadece nerdeyse tüm salonu kaplıyacak kan vardı.Gerisini hatırlamıyodum sadece aklımda olan şey babamın odaya girip Ahmet'in cenazesinin yarın olduğuydu.işte ben o an hayata küsmüştüm,tam o an





LİSEDEKİ İMKANSIZIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin