Hayatımın Aşkı (BxB)

3.S:B2|Ada ve Bülent

Sabah üniversiteye gitmeden önce Burak ile ormanda koşuya çıkmıştık. Evet ben ve sabah koşuya çıkmak. Siz görmeyeli çok değiştim haberiniz yok.

-Sabahları okula gitmek için alarm zoru ile uyanan Cenk'i sporcu yaptın ya.. helal olsun, sevgilim.

Burak: Çok konuşma da koşmaya devam et. Konuşunca daha çok yorulacaksın.

Duraksayıp, nefes almaya çalışırken daha fazla devam edemeyeceğimi anlayıp bir banka oturdum.

Burak: Bu kadar mıydı, Cenk bey?

-Bünyem hiç alışık değil ama sorun yok. Biraz dinleneyim yine devam ederiz.

Burak da yanıma oturunca müziğin sesini kıstı.

Burak: Anlat bakalım. Nasıl gidiyor üniversite? Özlüyor musun beni?

-Zaten tüm gün birlikteyiz gel bide üniversiteye gir.

Ben sırıtırken Burak alıngan bir bakış attı.

-Tamam canım alınma hemen. Şaka yapıyorum. Özlemez olur muyum? 12 senedir her sabah okulda seni görüyordum. Şimdi yokluğunu hissediyorum.

Burak: Sınıf arkadaşların nasıl insanlar peki? Sinirlendiren falan var mı seni? Kavga etmemi ister misin?

-Saçmalama istersen. Zaten birisi sinirimi bozsa kendim bakarım icabına merak etme.

Burak: Tanıdık birileri var mı üniversitede?

Sorduğu soru ile içtiğim suyu ağzımdan dışarı öksürdüm. Alican ile aynı sınıfta olduğumuzu söylemeli miyim acaba? Kıskançlık krizine gireceğini biliyorum ama daha fazla yalan söylemeyeceğime söz vermiştim. Yapacak bir şey yok.

-Aslında.. sınıfımızda senin de yakından tanıdığın birisi var.

Burak: Kimmiş o?

-Mmm. Alican!

Burak: Dalga geçiyorsun değil mi?

-Hayır geçmiyorum.

Burak: Milyon tane üniversitede milyon tane bölüm varken senin okuduğun yeri mi kazanmış?

-Öyle olmuş biraz.

Burak: Tesadüf olduğuna inanıyor musun gerçekten? Resmen senin için yazmış o bölümü!

-Kıskanacağını biliyordum zaten. Ama bana güvendiğini de biliyorum. Uzatmayalım istersen.

Burak: Sana güveniyorum da..

-"İnsanlara güvenmiyorum" de tam klişe olsun.

Burak: Evet ama öyle. Yalan mı?

-Ay var ya bazen keşke Alis ile birlikte Amerika'ya gitseydim dedirtiyorsun. Şimdi gününü gün ediyordur orada.

Burak: Aa nasıl gideceksin ama değil mi? Alican aşkın senin için üniversite kazandı.

Ayağa kalkıp bir kaç esneme hareketi yaptıktan sonra saatin geç olduğunu farkettim.

-Daha eve gidip duş alıcam. Gidelim mi?

Burak: Tamam ama derse benim yeni arabamla gidicez. Seni ben bırakıyorum.

-Evet sen bırak aşkım, yolda kaçırırlar yoksa beni.

--

Okula geldiğimizde Burak ile vedalaştıktan sonra içeri doğru yürüdüm. Ama daha içeri girmeden girişin biraz uzağında bir erkekle kızın tartışma seslerini duydum.