Kabanata 12

7 1 0
                                        

Sorry

I was totally scared that evening, hindi na ako nag dalawang isip na mag madali sa pag book ng flight pa manila dahil na rin sa halo halong emosyon na nararamdaman.

Tulala habang patuloy sa pagpatak ang mga luha. Wala akong ibang maisip kundi ang nangyari kanina. It was the first time I saw him too aggressive, hindi ko mapigilang hindi balikan ang mga nangyari kanina. He's madness and dark expression makes my knees trembled so bad.

Walang humpay ang iyak ko at narinig ko rin ang katok mula sa pintuan. Even if it is Maggie I will never open the door, takot na takot ako habang dahan dahang pinupunasan ng bimpo ang dugong nanuyo sa aking kamay.

He's jealous and he's making some scene on his mind because I like his brother ? Oh damn ! I would likely married Archer rather than him ! Bakit ba kasi hindi na lang si Archer ang pakakasalan ko ? Why would it ended up this way ?.

Alas tres na at halos isang oras na akong nasa kuwarto. Tapos na akong mag impake at hindi ko na inantay pa si Maggie. Maiintindihan niya naman ang kagustohan kong umalis dito. Wala akong ibang maisip kundi ito dahil hangga't nandito ako at makikita ko ang lalaking iyon, babalik at babalik parin ang eksenang iyon. Tahimik na ang mansiyon at napansin ko kanina ang pag labas ng kotse sa mansiyon. Hindi lang ako sigurado kong kay Gray ba iyon o kay Archer.

Alas tres y media ng matapos akong magbihis at malinisan ang sugat. Saktong natapos ako ay siya namang pag dating ng van na susundo sa akin. Inaalala pa ang nangyari ay wala sa sarili akong naglakad patungo sa pasilyo ng mansiyon. I'll just text or call Tita Elize about my leave. Walang sumalubong sa akin kahit si Archer at Maggie kaya mabuti na rin iyon kasi ayoko munang pag usapan ang nangyari kanina.

Pagkalabas ko ng mansiyon ay agad akong sinalubong ng isa sa mga bodyguards ko. Iginiya niya ang naka bukas na pintuan ng van at tumango naman ako. Pumasok ako at siya naman ay kinuha ang maleta ko at ikinarga sa likuran nito.

"Ma'am nasa Cebu pa po ang Tita niyo dahil nagka problema po sa isang site na pagtatayuan ng bagong hotel. Pero ang sabi niya sa condo ka daw muna dumiretso." Aniya nung nasa drivers seat na siya.

Hindi na ako kumibo at tumango na lang bilang pag sang ayon sa kaniyang mga sinabi. I don't know why Tita Juliana wants me to go to my condo instead of going directly to our mansion.

Saka ko na lamang naintindihan nung nakarating na ako sa condo. It was a very tired day at sa nakikita kong mga tao na may dalang camera at may mga ID lace sa kanilang mga leeg ay naintindihan ko na kung bakit gusto ni Tita na dumiretso ako dito.

Kung sa mansiyon ako didiretso ay hindi mapipigilan ng iilang guards ang pag lapit ng mga media kaya mas okay na dito kasi hindi naman sila makakasunod papasok.

Sa parking pa lang ay marami ng nakaabang na guards para hindi maka pasok ang mga media at makasunod sa akin. Kaya payapa ang pag akyat ko patungo sa aking unit.

Bawat minuto ang pag check ng mga guards para masiguradong hindi ako lumabas ng condo ko. Well ayaw ko nga iyon pero wala akong magagawa at iba pa rin ang iniisip ko ngayon.

Nasa kama parin ako at patuloy ang pag iisip nung biglang nag beep ang cellphone ko. A familiar number with a message on it flashed on my screen. Gusto ko sanang balewalain pero naisip ko na baka mas mabuti kong tapusin na lang ang lahat ng ito. Pagod ako, pagod na pagod.

Sa lahat ng nangyari sa akin sa loob ng ilang buwan simula nung nasangkot ako sa isang eskandalo ay bilang lang ang oras at araw na naging masaya ako. I need to accept all of this punishment, total ginusto ko rin naman iyon. I was stubborn and insensitive, I never realized that it's so hard of pushing yourself to be okay but it's not.

Hidden In This LiesWhere stories live. Discover now