ᴀʀʀᴇꜱᴛᴇᴅ ➴ 𝚓𝚞𝚗𝚑𝚊𝚘

six

Po niewyspanej nocy Minghao próbował się ogarnąć i zaczął robić śniadanie. Kiedy wszystko było już gotowe zaprosił Juna na jedzenie, jednak ten się nie pojawił.

Siedząc samotnie przy blacie, mając przed sobą talerz z nadal ciepłym ryżem chłopak cały czas rozmyślał.

Było mu bardzo głupio za to co wczoraj powiedział. Wszystko dobrze pamiętał. To, co wtedy mówił, a nawet uczucie wstydu, które mu towarzyszyło kiedy uświadomił sobie co Junhui dla niego zrobił. Oczywiście Wen też nie był święty. To on wyszedł z tym swoim "kochanie" i zaczął wszystko psuć. Jednak po dłuższym zastanowieniu brązowowłosego można było stwierdzić, że Jun trochę żałował za swoje zachowanie i z tego powodu próbował jakoś to naprawić. Tylko, że to nie było w jego stylu, dlatego Xu na końcu już nie wiedział co o tym myśleć.

Podrapał się po głowie i zaczął jeść. A talerz Juna ciągle był na swoim miejscu, jakby Minghao miał nadzieję, że jednak przyjdzie.

Ostatecznie nie zjawił się. Cały czas siedział w pokoju, nie wychylając nawet czubka nosa zza drzwi, gdy ten był w pobliżu.

I tak to się ciągnęło przez prawie cały miesiąc. Chłopak unikał kontaktu z Minghao.

Po posprzątaniu wszystkiego łącznie z porcją Juna, który jak zwykle się nie zjawił, usiadł na kanapie i sięgnął po telefon.

Dawno nic nie wstawiał na instagrama. Przeszło mu przez myśl, by w końcu odnowić swoją aktywność, wrzucając nowe zdjęcie, jednak teraz nie był w najlepszym nastroju na coś takiego.

W pewnym momencie dostał wiadomość.

ten od baru:

Hej Minghao :) Co tam u ciebie? »

minghao_o:

« Cześć, u mnie wszystko w porządku, ale to nieważne~ Lepiej gadaj jak tam z tobą i Joshuą

W ciągu miesiąca sporo rzeczy się wydarzyło. W tym to, że Vernon i Hong zaczęli ze sobą chodzić. Tak jak Minghao postanowił, porozmawiał z barmanem na temat tych dziwnych spojrzeń w barze, kiedy były wyprawiane Chińczyka nadchodzące urodziny. Okazało się, że kiedyś bardzo się nie lubili, jednak kiedy zobaczyli się po tak długim czasie coś w nich... pękło? Na początku dziwnie się czuli w swoim towarzystwie, ale szybko odnowili kontakt. Po dłuższym czasie tak jakoś wyszło, że zostali razem. Było to dosyć zabawne. Nienawiść przemieniła się w miłość. Xu, jako tolerancyjna osoba, nie miał nic przeciwko temu, by byli razem. Nie rozumiał ludzi, którzy byli przeciwni takim osobom. Przecież człowiek, to człowiek. Każdy ma uczucia.

ten od baru:

Ha ha, wszystko super ^^' Dzisiaj wieczorem idziemy do kina »

minghao_o:

« O, to fajnie, tylko czy ty czasami nie masz dzisiaj pracy o tej porze?

ten od baru:

Dzisiaj zrobiłem sobie wolne. Mam dosyć już tego ciągłego "Polej jeszcze!" albo " Ale ja nie to zamawiałem", rzygam już tym XD Chcę mieć chociaż jeden wolny wieczór »

minghao_o:

« Spoko, spoko, rozumiem. Też bym nie wytrzymywał XD

🔗

Dopiero po dłuższym czasie Xu uświadomił sobie, która już jest godzina. Tak dobrze mu się pisało z Vernonem, że zapomniał co się wokół niego dzieje. Na przykład jego kot cały czas chodził po salonie, czekając na jedzenie.