Mavi İpli Siyah Balon

MİSB🎈 1.BÖLÜM

SELAMM:))

Diğer kitap bitti bittecek😁siz daha okumadınız ama ben neredeyse tüm bölümleri bittirdim o sıraya bu kurguma uzun uzun bölüm yazıp biriktirdim🌸Umarım beğenirsiniz.

Keyifli okumalar:)

Buraya tarih ve 💙♥ alabilir miyim?:)

Bölüm sözü;

《 " Sensizken senle yaşamaya mahkumum..."》

《-Misb🎈》

*MİSB 1.BÖLÜM*
*İtalya/Milano*
*01.23*

Karanlığın ve sessizliğin hakim olduğu oda, boş denecek kadar az eşyalarla düzenlemişti. Pencerenin açık olmasından kaynaklı olarak içeri giren rüzgâr, perdenin tüllerini uçuştururken, dışarıda yanan sokak lambalarının ışığı odayı az da olsa aydınlatıyordu. Odanın içinin aksine dışarıda eğlenen insanların, müziğin , sokak müzisyenlerinin sesi iki ayrı dünyayı andırıyordu. Milano'nun, gece hayatına nazaran sıcacık yatağında uyuyan Miray, bu gece daha sakin bir şeyler tercih etmiş olmalı ki uyuyordu. Bu saatlerde barmenlik yapıp, ufak tefek duvar boyamak gibi eğlenceleri tercih eden asi bir o kadar da eğlencesine düşkü olan bu güzel kadın, şimdi yatağının sıcak kollarına sığınmış orada huzuru bulmayı umud ediyormuş gibiydi.

Anidenn odayı dolduran hızlı nefes alış sesleri, ardından tiz bir çığlıkla içerde yankılanmıştı. Yattığı yerden hızlı bir hareketle ellerini yan taraflarına koyarak destek alıp kalkarken, bir yandan da kalp atışlarını düzene sokmak için nefes alışverişini düzene sokmaya çalışıyordu. Alnından yanaklarına, oradan çenesine doğru ilerleyen ter damlaları kabus görüp korktuğunu belli ediyordu. Beyaz soluk teni kendi renginden ferâgat edip daha da soluklaşmış...Gözlerini, odada birkaç saniye dolandıktan sonra, yataktan kalkıp masada duran sürahideki suyu, yan tarafta bulunan bardağa doldurup içti. Yüzünden anlaşılan ifade biraz daha olsada rahatladığını gösteriyordu.

Pencereye doğru ilerleyip perdeyi kenara çekerken yan tarafta dışarıya açılan kapıya doğru ilerledi. Serin havayla buluşmak için küçük çıkıntı balkonuna adım attı. Küçük olan balkon demirlerden bir korkulukla kaplıydı. Miray'ın beline kadar gelen bu demirden korkuluk,Milano'nun evlerinin balkonlarında çoğunlukla kullanılırdı. Gözlerini kapatıp kollarını iki yana doğru açan Miray, içine derin bir nefes çektikten sonra ellerini korkuluğu yaslanıp kollarına ağırlık verip başını önce sol tarafa çevirip etrafa göz atarken, ardından sağa çevirip göz atmıştı.

Karanlığın aksine etrafı aydınlatan sokak lambaları, eğlence sesleri Miray'ı şaşırtmamış aksine birden kahkaha atmasına sebep olmuştu.

İçeriye doğru birkaç adım attıktan sonra telefonunu bıraktığı masya doğru ilerledi, ekran kilidini açıp rehberden çevirdiği bir numara dördüncü defa çaldıktan sonra açıldı.Arkadan gelen müzik sesine karışmış kadın ve erkeklerin bağırış sesleri bar ya da kulüp gibi bir yeri anımsatıyordu. Fazla düşünmeden konuşmaya başlayan genç kız birazdan söyleyeceklerinden memnunmuş gibi bir tavır takınmıştı.

"Lusie işten ayrılıyorum.Bir yılım doldu ek sözleşme imzalamayacağım."

"Afra sen ne diyor?Ben seni anlamıyor.Açıklama bekliyor ben!"diyen adam bozuk türkçesiyle konuşmuştu. Yurt dışına çıktığından beri Miray ismini kullanan kimsenin olmaması genç kadının kalbinde ki yaranın sızlamasına neden olsada bunu belli etmiyordu.Onların gözünde Afra Saruhan'dı ünlü siber güvenlik uzmanı.Herkesin gözdesi.Daldığı düşüncelerden sıyrılan Miray konuşmak için dudaklarını aralamadan önce telefon olmayan sol eliyle ayakları ahşap üstü siyah renkte olan sandalyeyi geri çekip oturdu. Kolunu masaya dayarken dilini önce kurumuş olan alt dudağında ardından üst dudağında gezdirdi. Telefonu masaya yasladığı kolunun omzuyla kulağının arasına sıkıştırırken boşta kalan eliyle üstleri hafif siyah gri uçlarında maviler olan saçlarında gezdirdi.