Housemates With Benefits [COMPLETE|PUBLISHED]

Sabrina (62)

One can hear a dropped pin inside this elevator sa sobrang tahimik.  Edgar is standing up straight in the middle, calmly looking at the numbers on the digital panel as they change.  Nasa kaliwa niya ako at nasa kanan naman si Oliver.  

Earlier, Edgar walked-in on us as Oliver was exploring the wonders of my dress.  My boyfriend coolly removed his hand from cupping my right breast underneath my top, inayos ang pagkakalapat ng  mga pleats, making sure that I'm covered, bago humarap sa butler.  Ako naman ay nagdasal na sana bumukas ang lupa at lamunin ako on the spot.  Hindi nangyari kaya nagtago na lang ako sa likuran ni Oliver as he conversed with the old man.  

Ipinaalam ng butler na nauna na sina Sr. Jaime at Sra. Ynez sa ball.  Inabot din nito ang isang green envelope with gold trimmings.  It looked like it contains an invitation.  Pinasa naman iyon sa akin ni Oliver as they continued to talk.  I flipped the envelope and Oliver's name is inked on it in gold.  I guess my door list mamaya if pati siya may invitation talaga.

The next thing I know, Edgar was walking us to the elevator and he also got on it.  Kaya heto kaming tatlo at nagpapakiramdaman.

The butler is ignoring the both of us but that made me even more anxious.  Isama pa doon ang walang puknat na pagtitig sa akin ni Oliver.  Mas lalo akong naiilang.  Nakasandig lang siya sa pader ng elevator paharap sa amin.  A foot crossed in front of the other at nakahalukipkip.  Openly staring.  As if Edgar is not with us.  Hindi ko tuloy malaman kung saan ako titingin kaya ginaya ko na lang din ang katabi ko at tumingin na rin sa digital panel.  

Huminto at bumukas ang pinto sa 30th floor.  Tinapunan kami ni Edgar ng tingin bago siya lumabas.  Nagsara ang pinto ng elevator na nakangiti siya sa amin.    

"So," Oliver started at tinapunan ko siya ng tingin, "have I told you that you look ravishing tonight?"

Napangiti ako bago muling ibinalik ang tingin sa mga numero.  The elevator kept its silent descent.  "Not in so many words but I get it already."

At the corner of my eyes, I saw him smirk bago tinulak ang katawan palayo sa pader na kinasasandigan at lumapit sa akin.  "Naninigurado lang, love.  Baka kako hindi ko pa nasabi."

Muli ko siyang tiningnan at nginisihan.  "I don't need the words.  I already get it.  Edgar must have, too."  

He chuckled as his fingers softly touched my shoulders.  "No one can blame me, baby.  Dahan-dahan akong binabaliw ng damit na 'to."

His fingers trailed down my arms and playfully walked the length of my tucked in waist hanggang sa dumako na nga ang mga iyon sa aking likuran.  He spread his fingers wide para sakupin ng isang palad ang buong likod ko.  Ang init ng kamay niyang dumadampi sa balat ko that it made me shiver.  

Yumuko siya and dropped a soft kiss on the tips of my shoulder.  "I wonder kung ilang oras ako tatagal before I have to drag you into an empty room and have my wicked ways with you."

Sinulyapan ko ang camera sa isang sulok bago siya tinitigang muli.  "Umayos ka, Oliver.  May nanonood," babala ko.

Hindi niya inalis ang tingin sa akin.  "Nah," he murmured softly.  "They wouldn't dare spy on us."  At inabot na niya ang labi ko for a soft yet hungry kiss.  Ako na ang kusang pumutol niyon at bahagya siyang tinulak papalayo sa akin.

"Later," mariin kong sabi na ikinabuntong-hininga niya.

"Fine.  Later,"  pagsang-ayon niya. "Fair warning.  I won't be gentle."

Sakto ring huminto ang elevator sa puntong iyon at bumukas ang pinto. I gave Oliver a sideways glanced before grinning at him, wickedly.  "Good.  I don't want you to be."