Housemates With Benefits [COMPLETE|PUBLISHED]

Sabrina (21)

Idiot!  Idiot!  IDIOT!

Iyan ang gusto kong isumbat kay  Oliver San Martin pero hindi ko magawa.  Sa halip, hinahayaan ko ngayong pagpalain ng kanyang mga kamay ang aking dibdib na nakawala mula sa tuwalyang pinulupot ko sa aking katawan kagabi.    

Tanga! Tanga! TANGA!

Iyan ako.  For accepting this man's stupidity.

'Isipin mo na lang na ang tayo ay paghahanda para sa kanya-kanyang itinakda.  If you believe in those things.'

Naglalarong parang sirang plaka ang mga sinabi niya sa utak ko.  Naglalaban ang inis ko sa sinabi niya at ang libog sa ginagawa niya sa akin.  

'Isipin mo na lang na ang tayo ay paghahanda para sa kanya-kanyang itinakda...'

Linti.  Yawa.  Deputa.

Iyon ang gusto kong ilitanya pero hindi ko masabi.  Hindi ko ugali ang magmura but this man could make me curse in all the languages I know. 

Nakakapanggigil.  The same goes for myself.  Sarap din pektusan ng sarili ko.  Instead of calling his bullshit,  I teased him about it and acted as if it doesn't  matter.  O 'di ba?  Dakilang tanga.

Taliwas sa inaakala ng gagong ito, I'm not a total nitwit.  Naiintindihan kong sinasabi niyang I'm not it for him. That he sees me as the rehearsal for the actual performance. Totoo pero letse naman, kailangang ipamukha sa akin?  And he expected me to be okay with it.  For reals? In what universe? 

"What is it, Sab?  What are you thinking about?," bulong niya sa may bandang tenga ko.  He is kissing a sensitive part there that made me involuntarily shiver.  

Kita mo nga naman.  Nakakaramdam din pala ang isang ito paminsan-minsan.

"You," matapat kong tugon. And how much of a clueless jerk you are.

Nagustuhan niya ang sagot ko because I felt his lips against my skin lift to form a smile.  It irritated me and I wanted it to stop.  I  turned over to face him.  He took it in stride, tipping my head back  and latching on my neck.  Hinimod ng talentado niyang dila ang pulso ko roon and I felt my eyes roll back in ecstasy at napakagat-labi sa kagustuhan kong pigilan ang ungol na nais kumawala mula sa aking mga labi.  He knew he got me where he wanted me at mas lalo niyang pinag-igi ang ginagawa.  I felt his mouth open wider and lapped at my sensitive pulse harder halos sipsipin na niya.  

Gathering my strength, I pushed him off me and into the bed beside me.  I hovered over him, ang dalawa kong kamay nakatukod sa higaan sa may bandang ulo niya.  The action released my breasts from their confinement and brought them near to his face in this position.  Wala akong pakialam.  I'm too absorbed with whipping the fires of my irritation into a frenzy to care.  

His eyes darkened with lust while  looking at my twin ladies.  He raised a hand to cup one of them, gently brushing a finger over the fading mark he left there last week.  He raised his head to lay a gentle kiss on the swell of that breast, over his mark.  Muli din siyang umayos ng pagkakahiga and met my eyes with his.

I traced the sharp lines of his face.  And the longer I look at him, mas lalong nagpupuyos ang damdamin ko.  Hindi ko maintindihan ang pinanggagalaiti ko and that confusion is making me angrier.  Sinasabi ng utak kong dapat kong sikilin ang nararamdaman dahil wala naman sa lugar.  Tawag ng laman lang naman ang namamagitan sa amin simula't sapol kaya bakit ako nasasaktan? Ano ngayon kung hindi ako ang bida sa kuwento ng hinayupak na 'to?  Wala naman kaming pinag-usapang kahit na ano.  I was okay before, ano ngayon ang pinagsisintir ko?  Ano? Ano?  Ano?!