Tempting Drake Madrigal(EDITING)

CHAPTER 26

"I am so lucky to have you",anas ni Drake habang hinahaplos ang buhok ng dalaga. Magkaharap silang nakahiga na nanatiling walang saplot sa ilalim ng puting kumot. Saka nila natuloy ang kwentuhan nila nang pareho na silang kalmado pagkatapos nang mainit na pagniniig.

"Then don't let me go",anas nito. Tinitigan niya ito sa mga mata. Napapansin niyang kulang iyon sa buhay. The Addy he used to know was always happy even her eyes were smiling. Ngunit ngayon nakangiti man ito, hindi iyon abot sa mga mata.  "Hug me please...."

Kinabig niya ito palapit at pinaunan sa kanyang braso.

"You sound so sad. It's not so you...." Puna niya. Humigpit lang ang yakap nito sa kanya at nanatiling tahimik. Naramdaman niyang namasa ang kanyang dibdib. Bahagya niya itong sinilip. "Hey, what's wrong? Why you're crying?"

Umiling lang ito at ibinalik ang pagkakasubsob sa kanyang dibdib.

Something is off. Malakas ang kutob niyang may mali. He need to make a step. He want to see the glow in her eyes again. Kung paano ito tumitig sa kanya noon na puno ng pagmamahal. He want to see those smile again.

Marahan niyang hinila ang braso nang tuluyan nang lumalim ang hininga nito. She fell asleep with tears in her eyes. Marahan niyang pinahid ang basang pisngi nito gamit ang kamay.

What really happened to you baby?

Kung ang pakipaghiwalay niya dito ang dahilan, dapat hindi na ito malungkot dahil kasama na siya nito ngayon. Malakas ang kutob niyang may malalim pa na dahilan kung bakit ito nagkakaganito. Ang galit nitong mukha nang magkita sila ulit. Ang pagiging tulala nito lagi.

Hinalikan niya ito sa noo bago bumangon. Hinanap ang hinubad na pantalon  para hanapin ang cellphone.

Ilang ring pa bago sinagot ng nasa kabilang linya ang kanyang tawag.

[Hello, sino to?]

"Tita, it's me Drake",agad niyang sagot. Aashan na niya ang galit nito.

[Sorry, it's a wrong--

"Addy is with me",maagap niyang putol sa sasabihin ng ginang bago pa nito putulin ang tawag.

[Sinabi na naming kailangan layuan mo ang anak namin!]

"I know Tita, I know", humugot siya ng malalim na hininga. "I just want you to know that something is wrong with her."

[Nang dahil sa iyo-- hey, bastard. Ano na namang kabalbalan ang ginawa mo sa anak namin?]

Si Tito Cleef iyon. Marahil inagaw nito ang telepono sa asawa nito.

"I just want to help Tito, kung patuloy nating ipilit. I'm afraid that it's getting worst. There's something really wrong. I sensed that. The first time I hurt her, I mean five years ago wasn't like this", bahagyang namasa ang kanyang mga mata habang nagpapaliwanag. Hindi niya mapigilan ang masaktan tuwing naaalala niya ang mga sinabi nitong wala siyang karapatang maging masaya.  "She even told me, that I don't have a right to be happy. It's not the Addy I used to know. Tell me Tito,is there something happened?"

Saglit na natahimik sa kabilang linya. Ngunit nanatili ang tawag. Pagkuway tumikhim ito.
[After this I want you to ged rid of her. Kapag gumaling siya, you will let go of her.]

"Tito..."

[You are not good for her. Kaya dapat lang na ibalik mo siya sa dati dahil una pa lang ikaw ang dahilan kung bakit siya nagkakaganyan ngayon]

"I can't promise that", nahihirapang tugon niya.

[Then you are selfish. Kung mahal mo ang anak ko,hindi mo siya itatali sa komplikado mong buhay.]