"Stop staring!"
Angil niya sa aso. Nasa sala siya at ito naman ay nasa carpet nakaupo na nasa paanan niya at nakatingala sa kanya.
Ngunit tumahol lang ito.
Mabilis niyang tinawagan ang amo nito. Kakaalis lang nito at talagang tinotoo nitong iwan silang dalawa ni Bandit na magkasama."Addy, what's wrong?" Sagot kaagad nito sa kabilang linya.
"Your dog!" Tungayaw niya.
"What happened to him?"
"He's frickin' staring at me! Just go home now, please...."
"Addy, he's just watching you. You're just overreacting."
"I'm not overreacting! He even howl at me when I scold him!"
"Then don't scold him, then he will not growl at you! Bye, be good to him."
Inis siyang napatili nang patayan siya nito ng tawag. "This is your fault!" Baling niya sa inosenteng aso.
Umungot lang ito at ikiniwal ang buntot.Mas lalo siyang nataranta nang bumaba siya sa couch ay gumalaw din ito at sundan siya.
"Stay! Stay where you are!" Katulad nang ginagawa nito ay tatahol ito at uungot. Natatakot siyang baka sa paghakbang niya ay kakagatin nito ang kabila niyang binti.
Sa kakalingon niya, hindi niya napansin na hindi niya naitukod nang maayos ang kanyang saklay kaya bumagsak siya sa sahig.
"Awww, why I am so unlucky?"
Napatingin siya kay Bandit na tahol ng tahol. "Stop howling and find my phone. Why on earth you have to follow me?" Daing niya. Hinilot niya ang pigi dahil napalakas ang bagsak niyon sa sahig.
Napatigil siya sa ginagawa nang makitang nasa harap na niya ulit ang aso at kagat kagat nito ang kanyang cellphone.Naintindihan nito ang kanyang sinabi!
Wait, maybe he can understand tagalog too. Masubukan nga."Naintindihan mo ako?" Tumahol ito. Maybe that was a yes?
"Kunin mo yung tsinelas ko",sabay turo sa sapin niya sa paa na natapon sanhi nang pagkakabagsak niya. Mabilis naman nitong sinunod ang sinabi niya.
"You're a smart dog!" Nagawa niyang sambitin.
"Now, are you sorry that you followed me?"
Hindi ito tumahol at tumingin lang sa kanan na para bang hindi nakaamoy ng hindi maganda."No?"
Tumahol ito ulit.
"And it's my fault?"
Tahol ulit."Okay, kasalanan ko na. Now, bring my crutch."
Ayaw man niyang isipin ngunit hindi niya maiwasang matuwa sa aso. She never have a pet in her whole life. Her siblings have pero siya? No way. She only have her dolls and toys before. But pets, there's no way. Hindi naman sa allergy siya sa mga hayop but she just found it annoying. Tamad kasi siyang mag alaga nang kahit ano.
Ang plano niya sanang pagtawag kanina kay Drake ay hindi natuloy. Nawili siya sa pakikipag usap at pag uutos kay Bandit. Hindi niya alam kung may sarili bang trainor ang aso o ang mismong binata mismo ang trainor nito. Maybe she can ask Drake about it. Sinubukan niyang tanungin si Bandit ngunit hindi niya alam kung ano ang sagot nito. Nahuhulaan agad niya ang nais nito kung ang tanong niya ay yes or no ang sagot.
If it's a no, he will not answer you and snob you, literally. And if its a yes, he will woof at you.Katulad nang sinabi ng binata, tanghalian ay umuwi na ito. Sinalubong ito ni Bandit. Napatingin siya sa mga bitbit nitong paper bags. Iyon marahil ang tanghalian nila. Inilapag nito ang mga iyon at tinanggal ang doctor coat nito.
"She've been good to you?"
Napatingin siya sa dalawa. At ang walang hiyang aso tumingin pa sa gawi niya. May balak pa yatang ilaglag siya. Tumahol ito nang dalawang beses at tumingin pagkatapos sa kanan katulad nang ginagawa nito kanina habang naglalaro sila ng question and answer.
BINABASA MO ANG
Tempting Drake Madrigal(EDITING)
General FictionWARNING|| MATURE CONTENT GENERAL FICTION Addison was just 18 years old when she confess her feelings to Drake, her sister's friend. Drake was nine years older than her. Ngunit ang pinakamatinding embarrassment niya sa gabing iyon ay ang pagtawanan...