really love

Η μετακόμιση

   Η μητέρα μου μπαίνει στο δωμάτιο μου και παρατηρεί τον Άγγελο, όσο εγώ ανησυχώ για το αγόρι μου. Σύντομα αλλάζει το ύφος της, ενώ ανταλλάζουν βλέμματα.  Η μάνα μου, η Γεωργία, δεν χάνει καιρό και αρχίζει τις ερωτήσεις.

   - Τι θες εσύ εδώ; Τολμάς και έρχεσαι στο σπίτι μου μετά από όσα μάθαμε για σένα. Φύγε από εδώ μέσα και μην πατήσεις άλλη φορά το πόδι σου στον χώρο μου.

   - Ήρθα για το παιδί μου και γι' αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσω κανέναν.

    Γουρλώνω τα μάτια μου, ενώ η μητέρα μου μένει εμβρόνητη από τα λόγια του. Παίρνω μεγάλες ανάσες, καθώς δεν επιθυμούσα να το μάθει έτσι. Νομίζω, θα πάθω κρίση πανικού από την υπερένταση και η κυρία Γεωργία κάποιο μικρό επεισόδιο. Ο μόνος ατάραχος και ανεπηρέαστος από αυτήν την ασύλληπτη κατάσταση είναι ο Άγγελος, ο οποίος δεν έχει αντιληφθεί ακόμα την πρότερη άγνοια της. Βασικά δεν τον νοιάζει καν, ενώ η μητέρα μου καταφέρνει να ρωτήσει με αδύναμη φωνή.

   - Το ποιό σου; Κάτσε, γιατί δεν ακούω καλά, νομίζω. Τι θες να πεις με αυτό; Κόρη μου, τι γίνεται;

  Αισθάνομαι σαν πεντάχρονο, που μόλις έπιασαν να κάνει αταξία. Τα έχω κάνει θάλασσα στην κυριολεξία. Βέβαια, δεν έχω άλλη επιλογή από το να πω την αλήθεια. Αυτός ο άνθρωπος κάθε φορά που εμφανίζεται μπροστά μου, μου δημιουργεί πρόβλημα. Εξαιτίας του βρίσκομαι σε αυτήν την θέση. Δεν μπορώ να κοιτάξω την μητέρα μου στα μάτια, όμως της εξηγώ.

   - Μαμά, συγνώμη. Δεν τόλμησα να στο πω, όσο και να προσπάθησα. Περιμένω το παιδί του. Όλο αυτόν τον καιρό πραγματικά τα έχω χάσει. Σώσε με μανούλα μου, δεν είμαι καθόλου καλά. Θα τρελαθώ.

    Ασυναίσθητα πηγαίνω στην αγκαλιά της, καθώς  έχω μεγάλη ανάγκη από την μητρική συμπαράσταση. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερο για την παρουσία της στην ζωή μου. Σε αυτήν την ευάλωτη στιγμή, σκέφτομαι πόσο σημαντική θα είμαι και εγώ για το παιδί μου.

   Η μάνα μου ρίχνει ένα δολοφονικό βλέμμα στον Άγγελο, ενώ με σφίγγει στην αγκαλιά της. Καταλαβαίνει, πως έχουν γίνει πολλά περισσότερα από όσα αποκαλύπτω και φαίνεται εξοργισμένη μαζί του. Του απευθύνει τον λόγο.

   - Τι θέλεις επιτέλους από την κόρη μου; Αρκετά της προκάλεσες, ως εδώ όμως. Το θράσος έχει τα όρια του. Δεν θα ανεχτώ να την καταστρέψεις κι άλλο. Η Μαρίζα είναι η μητέρα του μωρού, οπότε έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο. Γι' αυτό φύγε από το σπίτι. Αν χρειαστεί κάτι, θα σε ενημερώσουμε.