Kabanata 3

377 13 1
                                    

Kasalukuyan akong nasa library naghahanap ng libro na babasahin.Wala kaming prof kaya dito nalang muna ako sa library.

It's been a week since that night happened.Nang gabing hinatid niya ako medyo okay lang.But the day after we act like nothing happened.Hindi ko rin sinabi kina Jelai dahil hindi rin naman importante.I thought he would be civil but he treated me as a stranger.

He will just look at me when our path crosses and other than that nothing else.

Mas mabuti nga.Wala rin naman sa'kin 'yon. Hindi naman big deal ang paghatid niya sa akin. Baka naaawa lang siya at saka hindi niya naman ako kailangang pansinin kasi hinatid niya ako ng isang beses.

Nagbasa ako ng libro tungkol sa mga math problems.I am not good at math.I hate it.Parang pagong akong magsolve, kailangan step by step talaga.

But I am learning.

Maybe it's true that if you are good in english, you suck at math.

Yes, I am good at English.It's my favorite subject, all subjects that is related in grammar, literary and others.Feeling ko doon ako magaling.
I can make five hundred words essay in just a snap but I can't solve one math problem in one hour.

Ang hirap intindihin ng numbers.Sumasakit lang ang ulo ko kapag nakakakita nga mraming numbers saka samahan pa ng x and y.

But I passed my lower years as a Dean's lister.I am studying.Hindi ako humihinto kapag hindi ko nalalaman.Nagbibigay ako ng mas mahabang oras para pag aralan ang mga subject na related sa math. I am doing everything to learn.
Pero ganoon parin, ayoko sa math.Hindi ko gusto at hinding hindi ko magugustuhan.

After college I think I'll be at peace.Hindi naman magagamit sa trabaho ang x and y. What's the purpose of that right?

Agad akong dumiretso sa susunod na klase ko pagkatapos kong magbasa.

"Hi Leigh" bati ng iilan na nginitian ko rin.

Nang makarating ako sa classroom agad akong umupo sa pinakalikod.Hindi ako makakapagconcenrate kapag sa unahan ako.'Yong feeling na sayo lang nakatutok ang prof.Ayoko.

Natapos naman ang araw ng matiwasay. I think...

"All of you shut up!" Lahat kami napaupo ng tuwid dahil sa sigaw ng Professor namin.Our terror prof.

"Masyado niyo akong ginagalit! All of you! Make a paper about your dream businesses! Sing kapal ng libro! A total of one hundred pages!Back to back! Am I clear?! Detailed.From the least important upto the most important."

"Yes Sir" naiiyak na sagot naming lahat.

"Good, isang ingay niyo pa papagawin ko kayo ng five hundred pages! Next month ang deadline!"

Halos maiyak kaming lahat ng lumabas ang terror prof.Ang ingay kasi namin kanina dahil ang boring niyang mag lecture.One hundred pages? Come on, four weeks palang ng klase ngayon!

One hunded pages? Next month? Is he crazy?

Pano ko gagawin 'yon?

"Leigh tulungan mo kami" daing ng ibang classmates ko.

"Ngapa rin ako...Ang ingay niyo kasi!"  Problemado na sabi ko.

100 pages back to back? Saan ko kukunin 'yon?

"Boys! Kayo 'yon!"

Halos mahimatay kaming lahat.One hundred pages is not a joke.

Habang papuntang cafeteria para mag lunch para akong wala sa sarili. I am still thinking! Hindi lahat ng nagtake ng course na Business management gustong mag tayo ng negosyo.

Loving So High (MASVEDO SERIES #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon