KISA PAS ~ Tamamlandı

D Ö R T

[Multi: Alvina]

05076*: İki gündür engelimi kaldırırsın diye bekliyordum ama benimki boşuna bir çabaymış demek ki :) Niyetimin ciddi olduğunu bilmeni istediğimden yeni bir numara aldım, umarım bu sefer de engellemezsin beni. Bu arada bugünkü maçınızı izlerken dikkatimi çekti; Aslı'yla olan uyumunuz, Eda'yla olandan daha zayıf. Biraz üzerine düşmenizin daha iyi olacağını düşünüyorum, özellikle kısa paslar konusunda. Naçizane ;)

Ağzım bir karış açılmış bir şekilde telefonumun ekranına bakarken hayretle mırıldandım.

"Yok artık!"

"Louisa! Yemek yerken telefon yok diye kaç defa demem gerekiyor?"

Annemin kızgın sesini duyduğumda şaşkınca irileşen gözlerimi ona çevirdim ancak sarı kaşlarının çatılı olduğunu gördüğümde tartışma çıkarmak istemediğimden hiç istemeyerek de olsa telefonumu yandaki boş sandalyenin üzerine koydum.

Yemeğime dönmüş ve annemin bugün kafede olan bir şeyi anlatmasını dinliyormuş gibi görünüyor olmama rağmen aklım mesajdaydı. Daha doğrusu atan kişideydi. Söylediği şey doğruydu, yani Aslı konusunda ama bunu nasıl bilebilirdi? Antrenman sahasında bir biz vardık bir de antrenörümüz.

O zaman bu mesajları atan takımdan biri miydi? Kızlardan biri aklınca bana eşek şakası mı yapmaya çalışıyordu?

Yemekten sonra odama çekilir çekilmez bilinmeyen numaradan gelen mesajları Naz ve Eda'yla paylaşmaya karar vererek hızla bitirdim tabağımdakileri.

"Yarın okula gidecek misin Lou?"

Bardağımın dibinde kalan suyu içtikten sonra "Evet, anne," diyerek başımı salladım. Babam yanımızda olduğu zamanlar hep Türkçe konuşurduk ama annemle yalnız kaldığımızda istemsizce Almancaya dönüyordu dilimiz. "Öğleden sonra iki saatlik dersim var, oradan da antrenmana geçeceğim."

Yemeklerimiz bittiğinde annemle birlikte masayı kaldırdıktan sonra merdivenleri atlayarak çıkıp odama girdim ve kendimi yatağıma atıp telefonumu elime aldım. Bilinmeyen numaradan bir mesaj daha vardı, ilk mesajından sonra telefonu sessize aldığım için görmemiştim.

05076*: Seni çok etkiledim galiba, mesajıma görüldü atıp cevap vermediğine göre?

Kaşlarım hızla çatılırken klavyeye tıkladım ve sinirle cevap yazmaya koyuldum.

Alvina: Kimsin ya sen? Oyun mu oynuyorsun benimle? Aslı, sen misin yoksa? Büşra? Hangisi olursan ol, bil ki hiç komik değil.

05076*: Üzgünüm ama hiçbiri değilim...

Alvina: SANA KİM OLDUĞUNU SORDUM? TEKRAR ENGELLENMEK Mİ İSTİYORSUN?

05076*: Sana daha önce kim olduğumu bilmediğimi söylerken oldukça ciddiydim ve hayır, engellenmek istemiyorum. Tek isteğim seninle biraz konuşabilmek.

Alvina: Niye?

05076*: Çünkü birisiyle, yok, hayır, seninle konuşmaya ihtiyacım var.

Kaşlarım çatılmaktan bir hal olmuştu.

Alvina: NİYE BENİMLE KONUŞMAYA İHTİYACIN VAR?

05076*: ÇÜNKÜ BENİ FARK ETMENİ BEKLEMEKTEN YORULDUM VE BU YORGUNLUĞA İYİ GELEBİLECEK TEK ŞEY SENSİN.