Olivia Kadın Voleybol Takımı'nın pasörü Alvina Louisa Eroğlu'nun hayatı, maç dönüşü aldığı bir mesajla değişir.
Alvina, mesajda kendisini sevdiğini söyleyen kişiyle ne yapacaktır?
🏐🏐🏐
? : Bugünkü maçta bir kez dah...
[Multimedia; Olivia Kadın Voleybol Takımının bir kısmı]
Keyifli okumalar.🥀
🏐
Bakışlarımı filmin jeneriğini yansıtan koca ekrandan çekerek Serkan'a döndüğümde hafif bir tebessüm barındıran yüzüyle beni izlediğini görünce utanarak bakışlarımı kaçırdım.
Bugün yoğun geçen antrenman çıkışında eve gittikten yaklaşık bir saat sonra zil çaldığında kapıya çıkmış ve Serkan'ın geldiğini görmüştüm. Son zamanlarda olduğu gibi bulabildiğimiz her fırsatta birbirimizle mesajlaştığımız için evde olduğumu biliyordu. Duştu, oydu buydu derken yemek yemeye henüz fırsat bulamadığımı da.
Ama ben onun geleceğini bilmiyordum.
Onu görünce önce bir şaşırmış, sonraysa mutlu olarak eve davet etmiştim ancak onun daha farklı planları vardı; beni açık hava sinemasına götürmek gibi.
Tabii bunu o an için söylememiş ve üzerimdeki eşofmanlara bakarak hazırlanmamı istemişti. Antrenmandan ölü gibi gelmiş olsam da onun bu arzusunu kıramamış ve odama çıkıp üzerimi değiştirmiştim. Sonra da annesinin arabasına atlayıp buraya gelmiştik işte.
İlkbaharın ortalarında olmamızın da etkisiyle hava mis gibiydi. Özellikle geldiğimiz yerdeki ambiyans harikaydı. Saatten kaynaklı hava yavaş yavaş kararıyordu ancak kenarlara koyulan ışıklandırmalar sayesinde (en azından film başlayana kadar) çok hoş bir ortam oluşmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ortam kalabalık sayılırdı, çoğunluk bizim gibi gençlerden oluşuyordu. Serkan, ilk geldiğimizde kalabalığın biraz kenarında kalacak ancak ekranı da rahatça görebileceğimiz bir yer seçerek ancak arabadan inerken fark edebildiğim piknik sepetinden kırmızı bir örtü çıkarıp çimlerin üzerine sermişti. Ardından da elimi tutup baş köşeye oturmamı sağlamıştı. Bu güzel sürprizinden o kadar etkilenmiştim ki karşıma oturup sepetten çıkardığı yiyecekleri örtünün üzerine yaydığı sıra yalnızca onu izlemiştim.
Bunun farkında olarak genişçe gülümsemesine rağmen hem de.
Rahatça bir şeyler atıştırabilmemiz için filmin başlamasından yarım saat evvel geldiğimizi söylemişti. Bunu düşünmüş olması bile çok hoşuma gitmişti.
İlk başta hepsini kendinin hazırladığını iddia etse de örtünün üzerindeki sandviçleri, kekleri ve daha birçok şeyi yakından incelediğimde elbette ki buna inanmamıştım. Gerçi sonrasında bazılarını annesine yaptırdığını, bazılarınıysa fırından aldığını tatlı bir şekilde itiraf edip beni gülümsetmişti.
Zaten ona kalırsa film izlerken yiyecek olduğumuz patlamış mısırları hazır almak yerine evde patlatıp poşetleyerek buraya getirmiş olması onun için sepette bulunan en nadide şeydi.
