"I shouldn't have kissed you first. I'm sorry." Paulit ulit niyang sabi.
Wait what?
"For fucks sake you have a girlfriend, Ash!" Sambit niya sa sarili sabay punta sa gilid ng lawa at umahon.
Nakita ko siyang kinuha ang damit niya at sinuot ito ng dalian. After that he just took off and left.
And I just stayed there dumbfounded.
Why the fuck would he kiss me in the first place? Why did I even respond?
Hinawakan ko yung mga labi ko. "What the fuck?"
He kissed me then he left me. Wow, just Wow!
Umahon na ako at kinuha yung damit ko. Umupo muna ako sa malaking bato sa gilid para hindi gaano ako basa pagbihis ko.
Bigla namang nagvibrate yung wristband ko. At nakitang tumawag si Hashiel.
Nagbihis muna ako bago sinagot ang tawag.
"Oh?" Panimula ko
(Ay pikon ka ata madame?) Panunukso niya.
"Mukha mo pikon."
(Aba-) Bago pa niya matapos ay dinugtungan ko na iyon.
"A-ba't ka napatawag?" Narinig ko naman siyang uminom ng kung ano.
(Kase nga ako napatawag dahil ANONG ORAS NA'T 'DI KAPA UMUUWI?!) Sigaw niya na nag-echo sa paligid ko.
"Jeez, Hash. Kalma, okay? Pauwi na ako. Chill." Kaswal kong sagot.
He was about to yell at me again pero pinatay ko na yung tawag at umalis.
I can sprint towards where I'm heading but the thought of walking came up.
Tamad ka lang. Psh.
Patuloy lang akong naglalakad. Bigla namang may narinig akong kaluskos at mabibigat na hininga. Agad akong napatingin sa likod ko at nakitang may isang pares ng mata ang nakatingin sakin.
Umatras ako ng kaunti at umabante naman siya at nakita ko na isa itong werewolf. I can sense it.
It was growling at me. And as my form of defense my eyes turned red and once again my fangs were showing. I can feel my thirst for blood considering I haven't drank blood through the day. But I won't take blood from an unwilling and growling creature.
Nakaramdam naman ako na may dumating na apat pang lobo.
"Anong kailangan mo?" Tinignan ko yung nasa harapan ko.
He just growled aggressively at may isa na tumatakbo patungo sakin. Tatakbo sana ako ngunit napaligiran na nila ako. I gulped and looked up.
There's no choice but to jump and climb on the trees until I can get out of this.
I jumped and held onto a big branch. Buti nalang maraming dahon ang mga puno at matatakpan ako kahit papano.
Pero di parin ako ligtas. So I jumped from a tree to another as fast as I can. I can see them running towards my direction, sensing that they saw me I have to pick up my pace.
Sa hindi inaasahan ay bigla akong binangga ng isang tao galing din dito sa mga puno pero di ko ma kita kung sino ito.
Nahulog ako sa lupa at agad naman nila akong pinalibutan. Ang taong bumangga sakin ay bumaba mula sa taas.
"Anong kailangan niyo?" Muling tanong ko sa kanila.
"The blood of a pureblood. Your blood." Seryosong tingin niya sakin.
