ZAWGYI
ထမင္းစားေနရာကေန ရုတ္ထရက္ႀကီးစိတ္ထေဖာက္ေသာ
Jeon Jung Kookဆိုသည့္လူေၾကာင့္ Company
ကေနအျမန္ထြက္လာခဲ့ရတာ အခုေတာ့ ဘယ္ကို
ဦးတည္ၿပီးေလွ်ာက္လွမ္းရမွန္းလည္းမသိ။
လာတုန္းက သူ႔ကားနဲ႔လိုက္ပါခဲ့ရတာ
အခုေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းျပန္ရၿပီ ။
အိမ္ေတာ္ထိန္းကုိဖုန္းဆက္ၿပီး လာေခၚဖို႔ေတာင္
မေျပာေပးတဲ့သူ႔ကို ကိုယ္ကလည္းစိတ္တိုရေသးသည္။
အစကတည္းကဒီလိုျပန္လႊတ္မယ္ဆိုရင္ ဘာလို႔ဒီအထိ
ေခၚလာေသးလဲ ။
ဒီၾကားထဲ လာတုန္းကစူးစမ္းစြာၾကည့္ေနၾကတဲ့
၀န္ထမ္းေတြဆိုသည္မွာလည္း သူတစ္ေယာက္တည္း
ျပန္ထြက္လာရတာကိုျမင္ေတာ့ စပ္စပ္စုစု
လိုက္ၾကည့္ၾကေသး။
စိတ္အလိုမက်မႈေၾကာင့္ လမ္းေပၚမွာမရွိတဲ့ခဲလံုးကိုေတာင္
ပိတ္ကန္လိုက္ေသးသည္ ျပီးမွ တစ္ဖန္ျပန္၀င္လာတဲ့
ေကာင္းတဲ့ အေတြးတစ္ခု။ဒီလို တစ္ေယာက္တည္းလြတ္
လြတ္လပ္လပ္အျပင္မထြက္ရတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ ။
အခုေနာက္ပိုင္း ထုိလူႀကီး၏ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ
ဘယ္မွမသြားရဘဲ ၿငီးေငြ႕ေနတာ သူ႔အျဖစ္က
ေလွာင္အိမ္ထဲကငွက္ကေလးတစ္ေကာင္လိုပဲ ။
တီ...တီ...တီ...
ေပါ့ပါးတဲ့ေျခလွမ္းေတြက ဦးတည္ခ်က္မရွိ
ေလွ်ာက္သြားေနတုန္း အေနာက္ကေနဟြန္းတီးေနတဲ့
ကားေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ကားအျဖဴေလးတစ္စီး။
"ဟိတ္ေကာင္!Tae Hyung တစ္ေယာက္တည္းလား"
ကားမွန္ခ်လိုက္ေတာ့မွ ျမင္လိုက္ရတဲ့မ်က္နွာေလးက
ကမာၻေပၚမွာနွစ္ေယာက္မရွိတဲ့ ေကာင္းတူဆိုးဖက္
သူငယ္ခ်င္းႀကီး Park Jimin ။ကားတစ္စီးနဲ႔
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေလွ်ာက္သြားေနတဲ့ Jiminကို
ိုျမင္ေတာ့သူအားက်မိျပန္သည္။အိမ္ေထာင္မက်ခင္တုန္း
ကဆို သူ႔ဘ၀ကPark Jiminလိုပဲ အခုမ်ားေတာ့
အဆူခံလိုက္ရမယ့္ျဖစ္ျခင္း ။
