Tek bir çare vardı kafamı dinleyebilmem için.Oda yetimhane.Zaten davadada yetimhaneye gideceğim söylemişler.Bunun için bence bir sorun yok. Babam geldi ve bana ne hissettiğimi sordu.Kırgın mutsuz çaresiz ve yapayalnız olduğumu söyledim.Oda köü oldu ve aamaya başladı utancımdan sadece şunu söyleyebildim,baba üzülme ne olur demekti sadece.Babamda tamam asıl sen uzulme ben uzulsem birsey olmaz ama sen uzulme dedi ve birsure hastanede kalmam gerektigini ve hastaligim icin tedavi mam gerektigini soyledi tamam dedim ve uyudum...
