SANA

Chapter 25

Achilles POV

Napagdesisyunan kong hindi na pumasok sa mga susunod na subject feeling ko wala kong lakas para makinig pa sa mga ituturo ng Prof. namin

les saan ka pupunta? tanong ni juno

Magpapahinga muna ko par pakisabe na lang sa Prof. natin masama pakiramdam ko. hindi ko na hinintay sagot ni juno pumunta na ko sa parking lot at sumakay na sa kotse ko hindi ko muna ito pinaandar nakatulala lang ako sa manibela.

Saan nga ba ko pupunta? kinuha ko ang susi ko at sinimulan ko ng paandarin ang sasakyan tuloy tuloy lang ang pagmamaneho ko hihinto lang ako kapag may stop light na madaanan hanggang sa makarating ako sa seaside ng MOA humanap ako ng magandang pwesto medyo malayo sa ibang tao buti na lamang at konti lang ang mga taong nandito ngayon nakatulala ako sa tubig na humahampas sa bato kasabay ng paglubog ng araw tuluyan ng tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.

Tang ina ang sakit. Bakit ko nasabe yon sa taong mahal ko? sabe niya mag tiwala ako pero hindi ako nagtiwala sa kanya. bulong ko sa sarili ko pilit kong pinipigilan ang pagtulo ng luha ko pero hindi ko magawa.

Napakamalas ko ata pagdating sa pag-ibig. natatawang sabe ko sa sarili ko pilit kong pinupunasan ang mga luhang nag uunahang bumagsak sa aking mga mata baka mapagkamalan na kong nasiraan ng bait dito kaya pilit kong pinipigilan ang luha ko hanggang sa dumating sa punto na wala na kong mailuha bumigat at sumakit lang ang mata ko, tumigil na sa pagpatak ang luha ko pero patuloy sa pag iyak ang puso ko.

Gabe na ng maisipan kong umuwe, nang makarating ako sa bahay sinalubong ako ni mommy.

Anak saan ka galing kumaen ka na ba? tanong ni mommy iniiwasan kong magtagpo ang aming mga mata ayokong makita niya ang lungkot na bumabalot sa akin.

Medyo napagod lang sa school works mom papahinga na po ako. sabe ko at hinalikan ko siya sa noo

Kumaen ka na ba? tumango lang ako at umakyat na sa kwarto ko feeling ko ang bigat bigat ng katawan ko hindi ko kayang asikasuhin ang sarili ko nagpakalunod ako sa lungkot hanggang sa makatulog ako.

Juno POV

Dalawang araw na ang nakalipas simula ng malaman namin na kapatid ni ash si aakil dalawang araw na din na absent si achilles.

Juno bakit hindi pa rin pumapasok si achilles? tanong ni tala

Masama daw pakiramdam. sagot ko

Dalawin kaya natin. suhestiyon ni riri

Ok lang sige. sagot ko pumayag ang lahat maliban kay rain may gagawin daw ito pagkatapos ng klase nalulungkot ako para sa kanilang dalawa pareho ko silang kaibigan kaya nahihirapan kame kapag hindi sila nagpapansinan.

After ng class diretso na tayo kila achilles wala naman pasok bukas eh kahit siguro magtagal tayo dun ayos lang. si tala tumango lang kame sa kanya

Matapos ang klase namin unang lumabas si ash tatawagin ko sana siya pero pinigilan ako ni cash.

Hayaan na lang muna natin siya juno magiging ok din ang lahat. sabe ni cash

Nang makarating kame sa bahay nila achilles bumungad sa amin si tita des.

Oh junie bibisitahin niyo ba si achilles ok na siya ngayon nung isang araw ayaw kumaen at lumabas ng kwarto wala naman lagnat pero paulet ulet niyang sinasabe na masama pakiramdam niya kaya hinayaan ko na lang magpahinga. tiningnan kame isa isa ni tita may hinahanap ata siya.

Nasan pala si leyley? tanong ni tita des walang makasagot sa amin nagtitinginan lang kame kung sino ang magsasalita.

Ah eh tita may pinuntahan po sasamahan daw niya yung kapatid niya. pagsisinungaling ni riri