Uyarılar:Smut,yazı karışıklığı.Natasha bakış açısıyla başlıyor.
"Efendim?" uzaklaştım.
Steve,milyonuncu kez adımı sesleniyordu fakat geri cevap versem de devam ediyordu.
"Seni ruh hastası moruk ne isti..Oh Y/N!" gülümsedi ve kollarını açtı.
"Selam!" küçük çaplı çığlığıyla yanıma yaklaştı ve narin kollarını etrafıma sardı.
Tanrım!Ne kadar özlemişim.
Tıpkı onun yaptığı gibi kollarımı ona sardım "Geri dönmüşsün!Erken değil miydi?İki ayın var sanıyordum."
Benden ayrıldı ve geri çekildi "Aslında vardı.Ama Fury'de dahil kimse Y/N'nın çenesine katlanamaz!"
Küçük bir kahkaha attım.
"Ben sizi yalnız bırakayım." Steve uzaklaşırken fısıldadı.
Y/N sağ kolunu belime sardı ve kendiyle birlikte beni odasına yönlendirdi.
"Sevgilim" duraksadı "Diğerleri neredeler?"
Büyüleniyordum.Her seferinde özenle yaratılmış güzel yüzüne baktığımda büyüleniyordum.
"Onlar..Bir takım görevindeler." kısa kestim.Tabii ki soracaktı...
"Takım göreviyse,siz neden buradasınız?" dolabına son parça eşyasını koyarken sordu.
"Barnes yakalandı.Onu koruma görevi bize ait." Diyerek geçiştirdim ve yatağına oturdum.
"Oh!O iyi mi?Onu görmeliyim." kapıya doğru hareket yaptığında sırtımı kapıya yaslayarak engelledim ve kapıyı kilitledim.
"Bucky'i daha sonra görebilirsin." ellerimi beline sabitledim "Seni çok özledim."
-Author's pov-
Natasha,özensizce dudaklarını Y/N'nın dudaklarına sabitledi.
Onu..Özlemişti.
Dudakları ahenkle birbirlerini tamamlarken,ellerini kalçasına kaydırarak genç kızı kucağına aldı.
"Natasha.." dudaklarını geri çekti.
"Seni dinliyorum." diyerek kucağındaki kızı özenle yatağa bıraktı.
Y/N,tıpkı söyleyeceği şeyden vazgeçmişcesine dudaklarını tekrar Natasha'nınkilerle birleştirdi.
Natasha,kısa süreliğine dudaklarını ayırdığı süre içinde kendi tişörtünü çıkartmış,göremediğiniz bir yerlere fırlatmıştı.
Tekrar dudaklarını birleştirdiğinde özensizce genç kızı kucağına aldı ve bu sefer altta kalan o oldu.
Y/N,ellerini bel kıvrımlarında geçirerek vücudunun her yerini ezbere biliyormuşcasına gezdiriyordu.