Kiraz Ağacı | ['17 itibari ile devam edecek]

✗ 3.Bölüm için ufacık kesitler... ~ ♥ ✗

Parkta salıncak sırası bekleyen çocuk gibi bekledim seni. Biraz heyecan,birazda salıncağı başkası kapacak korkusu işte...

-Cemal Süreya.-

//

"İstemediğin ot,burnunda biter diye bir şey duymadın mı sen hiç?"dedi yine o kocaman ağzını açarak gülümserken. Bu çocuğu bana ceza diye falan mı yollamışlardı? İnan ki,düşününce bile yüzümü buruşturmama engel olamıyordum.

"Ne o?"dedi ben cevap hala ona cevap vermiyorken. "Ben buraya oturduğumdan beri sadece yüzüme bakıp duruyorsun,şimdiden benden hoşlanmaya mı başladın yoksa?"

Kocaman açılan gözlerimle ve aralanan ağzımla beraber tam ona cevap verecekken sandalyesini geriye ittirdi ve gülümseyerek ayağa kalktı.

"Neyse güzellik seninle muhabbete doyum olmaz ama şimdilik gitmem gerek. En kısa sürede bugünü tekrarlayalım,olur mu?" Eli yanağımı tutup çekiştirirken göz kırptı ve ceketinin cebine koyduğu güneş gözlüklerini çıkartıp havalı bir biçimde takarak kapıya yönelip dışarı çıktı.

Kocaman açılan gözlerimle camdan dışarıda gidişini izlerken,arkasına dönüp bana gülümseyerek el salladı. Bu çocuk kendini ne sanıyordu böyle?

//

"Aslında birçok konuşma kafamdan geçiyordu ama ilk konuşmamızın bu şekilde olacağını asla tahmin edemezdim!" dedim Selinin ellerinden tutup heyecanla bağrışırken. "Allahım,resmen az önce konuştuk. Şimdi çıldıracağım!" Kollarımı boynuna tutup sevinçle zıplarken Selin beni geri ittirdi.

"Ah cidden... Ben senin gibi biriyle nasıl arkadaş oldum?"

Dudaklarımı yukarıya doğru kaldırıp yüzüne gülerek baktığımda,içimdeki tepişen filleri bir türlü bastıramıyordum. "Bugün seninle uğraşamayacağım aptal,boşuna uğraşma."

Gülerek bu sefer o bana sarıldığında "Haklısın."dedi ve çığlık çığlığa bağırmaya başladı. "Nasıldı,nasıl konuştuğunuzu bir daha anlatsana! Allahım resmen konuştunuz! Ahh~"

Kocaman bir kahkaha eşliğinde samimi bir gülümseme yüzüme oturduğunda,yanaklarımın pembeleştiğine emindim. Bu hisler neydi bilmiyordum. Aynı zamanda bunu bilmekte istemiyordum...

//

Gözlerini kitabından kaldırmadan konuştu. "Kokuyu duyuyor musun?"

Kitap okumayıp sadece onu izlediğimi tam da o an anlamış oldum ve kendimden utandım. Bir kez daha! Dudaklarımı yalayıp hafifçe öksürürken pembeleştiğimi hissettim. Umarım şu an bana bakmazdı. Çatlak çıkmamasına özen gösteren sesimle "Hangi kokuyu?"dedim. Ter kokuyor olamazdım,değil mi? Ahh~ Pekala da olabildim,herkes bu sıcakta terden sırılsıklam olan kıyafetleriyle kokardı! Ah cidden! 

Başını hala kitabının üstünden kaldırmıyorken devam etti. "Duymamış olman garip." Ardından derince bir nefes içine çekti ve böylece yine aramızdaki sessizlik başlamış oldu. Hala elindeki kitabıyla oyalanırken,bende çaktırmamaya özen göstererek ter kokup kokmadığımı anlamaya çalışıyordum. Anlayamdığım için en kesin çözüm olarak hızla ayağa kalktım ve aniden eser rüzgarın kitap sayfalarımı hızla çevirmesi ile ilgilenmeden "Üzgünüm,şu an gitmem gerek."diyerek,onun ne söylediğini duymadan hızla oradan uzaklaşmaya başladım.

İlerlerken arkamı dönüp baktığımda,gülümseyen yüzüyle karşılaştım. Ya kitaba gülümsüyordu ya da az önce ben fark etmeden de olsa,yine ona karşı rezil durumuna düşmüştüm. Ah~ Neden böyleydim? 

//

Gülümseyerek yine yavaş yavaş arkasına gidip otururken,bugünün harika geçmesi için kendime söz verdim. Gülümsememi yüzümden atamıyorken hafifçe öksürdüm. Yine bana bakma gereği duymadan "Merhaba." demişti. Pekala,beni umursamamasına da bir şekilde tahammül edebilirdim. Hey! Sonuçta onun yanındaydım değil mi? Önemli olan buydu.

Yüzüme bakmamasına karşın omzumu hafifçe silktim ve "Merhaba."dedim. Sesim beklediğimden daha sevimli çıkmıştı. "Aslında ben bugün için..."dedim ki tam önümüzde bir gölge geçip,kiraz ağacı çocuğumun önünde durdu.

"Derin...Selam." dedi kız gülümserek. 

...

//

"Adı Derin'miş ve ben bunu o kız söylediğinde öğreniyorum.."dedim sıkıntıyla nefesimi dışarıya verirken. "Hoşlanmak mı her ne ise başımda olan... daha hoşlandığım çocuğun adını bile yeni öğrendim,ne büyük ironi bu ama!"

Selin gözlerime üzgünce bakarken omuz silktim. "Baksana!Acıyormuş gibi bakmayı kes bana,halim o kadar da kötü sayılmaz. En azından o an olmasaydı adını öğrenme fırsatım belki de olmayacaktı.."

[Merhabaa♥ Her şeyden önce şundan bahsetmeliyim belki de,benimle tanışmak isteyen herkesle tabii ki tanışırım. Lütfen bana mesaj atarken gergin hissetmeyin,bu bana da yansıyor heheh^^ Konuşmak isterseniz mesaj atmanız yeterli!~ Şimdi bölüm hakkındaki konuşmam gerekirse... Çarşamba yayımlayacağım. Umarım beklerseniz.~ Lütfen eğlenerek ve keyif alarak okuyun! Bana samimiyetle destek verenlere minnettarım! Mutlu kalın!♥]