Daddy ✔️[Book 1]

~48

Χίλια ευχαριστώ για τις 70χιλ προβολές. Αυτό το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στον καθένα σας ξεχωριστά. Γιατί χωρίς εσάς αυτή η ιστορία δεν θα υπήρχε.

(ναι συγκινήθηκα κλαψ κλαψ)

~~~

Prev:

<<Γιατί; Γιατί ήθελε να έρθω;>> ρωτάω ξανά πιέζοντάς τον.

Γυρνάει αποφασιστικά προς το μέρος μου. Τα μάτια του μοιάζουν πληγωμένα.

Τι έκανες Άλεξ;

Now:

Με κοιτάζει έντονα και νιώθω το στομάχι μου να στριφογυρίζει. 

Δεν θέλω να μου πει. Δεν θέλω να με νοιάζει τίποτα για αυτόν πια.

Αλλά εξακολουθώ να είμαι εδώ και να περιμένω μια ηλίθια απάντηση να βγει από τα χείλη του.

 Τα μάτια του κοιτάζουν μια τα δικά μου και μια τα χείλη μου και η επιθυμία μέσα μου να τον φιλήσω μεγαλώνει όλο και περισσότερο.

<<Έχουν>> καθαρίζει τον λαιμό του. <<Έχουν γίνει αρκετά πράγματα τα τελευταία δύο χρόνια>> λέει τελικά και ανακάθεται. Παρατηρώ μια σταγόνα ιδρώτα στο μέτωπό του και το δάχτυλό μου με τρώει να την σκουπίσω πριν πέσει στα μάτια του.

<<Τ-το ξέρω>> απαντάω <<Και σε εμένα έχουν γίνει πολλά πράγματα αν θες να ξέρεις>> λέω και αυτομουτζώνομαι. Όντως τώρα; Γιατί πρέπει να συμπεριφέρομαι σαν μωρό;

Κουνάει το κεφάλι του θετικά και με ξανακοιτάει με μια υποψία μικρού χαμόγελου στα χείλη του. <<Θες... θες να μου πεις για αυτό;>> ρωτάει γλυκά και σχεδόν χαλαρώνω στη θέση του αυτοκινήτου.

Είμαι έτοιμη να ανοίξω το στόμα μου και να του ξεράσω τα πάντα, να του περιγράψω όλα αυτά τα δύο ηλίθια χρόνια που τον είχα βγάλει από τη ζωή μου ή που προσπαθούσα να τον βγάλω από τη ζωή μου τέλος πάντων, και στο τέλος να τον βρίσω, τόσο άσχημα και τόσο πολύ για τα βράδια που καθόμουν και έκλαιγα εξαιτίας του.

Αλλά δεν το κάνω.

<<Όχι>> απαντάω κάθετα <<Μην αλλάζεις θέμα. Πες μου τι έχει γίνει>>

<<Άνα, σε παρακαλώ->> η φωνή του γλυκιά, απαλή σαν μελωδία στα αφτιά μου. Κλείνω τα μάτια μου και παίρνω μια βαθιά ανάσα.

<<ΑΠΛΆ ΜΊΛΑ ΓΑΜΏΤΟ>> του φωνάζω και συνοφριώνεται. <<Μίλα, πες μου τι στο διάολο έγινε και ήρθα σήμερα εδώ για σένα. Πες μου κάτι, οτιδήποτε>>