Daddy ✔️[Book 1]

~15

Πρεβιουσλι ον δις μπουκ - btw δεν ξέρω γιατί ακόμη το διαβάζετε χεχ-:

<Παμε γιατι θα σε πνιξω>> λεω αγριεμενη και χαμογελαει αφου φιλαει την παλαμη μου.

<<Που θες να παμε μπεμπα;>>

~~~

Ναού ον δις μπουκ:

<<Πως σου φαίνεται;>> ρωταει ο άξεστος και τον κοιτάζω με μισό μάτι.

<<Πώς να μου φαίνεται ρε Άλεξ; Λες να μου αρέσει το γεγονός ότι πίσω από την πλάτη μου μιλάς με εκείνο το τσολι για το πότε θα με γαμησεις; Αχνε μου φαίνεται εξαιρετικό>> γρυλιζω και με κοιτάζει με γουρλωμενα μάτια.

<<Εμ... Γκχμ εγώ για το χάμπουργκερ μιλούσα χεχ>> λέει και επανέρχομαι στην πραγματικότητα.

Φυσικά και μιλάει για το χάμπουργκερ.

Ο βλαμμενος αντί να με πάει κάπου ήσυχα και ωραία για να μιλήσουμε που με έφερε; Στο φαστφουνταδικο για να φάει γιατί όλη αυτή η κατάσταση του προκάλεσε πείνα. Του βλάκα.

Κοιτάζω το φαγητό μου και τσιμπάω μια πατάτα. <<Καλό είναι>> μουρμουριζω και κοκκινιζω.

Ωραία γιατί κοκκινησες είπαμε;

Νιώθω ότι με κοιτάει ακομη και όταν εγώ αρχίζω να παίζω με τι φαγητό μου. Ωραία ας ξεκινήσει εκείνος τη συζήτηση. Εκείνος δεν με έφερε έτσι και αλλιώς εδώ πέρα;

<<Ανα...>> Ξεκινάει να λέει και χαμογελάω αμυδρά. <<Καταρχάς πρέπει να ξέρεις ότι όλα είναι μια παρεξηγηση>>

<<Παρεξήγηση; Για πες μου δηλαδή για ποσο ηλιθια με περνας;>> ρωταω και σταυρωνω τα χερια μου.

<<Ειναι ερωτηση παγιδα ετσι;>> κανει πως σκεφτεται και ανοιγω το στομα μου.

<<Ε εισαι ηλιθιος!>> λεω απεγνωσμενη και σηκωνομαι ορθια για να φυγω αλλα ο βλαμμενος με κρατα απο το χερι ενω παλευει να σταματησει να γελαει. <<Δεν ειναι αστειο γαμωτο, Αλεξ>> νευριαζω και με τραβαει για να κατσω στην καρεκλα διπλα του αντι στην απεναντι οπως κανονικα καθομασταν.

<<Συγγνωμη, απλα μου αρεσει τοσο να σε πειραζω>> μου χαιδευει το μαγουλο και με κοιταζει στα ματια.

Ομγ.

Το αισθανθηκα.

Ναι μολις τωρα το αισθανθηκα αυτο το τσικ.