can u see me? •taennie

1.9

falling - harry styles

Normal bir insanın vücut ısısı 36.1 ile 37.2 arasında normal kabul edilir. 39.4 ise doktora başvurulması gereken korkulması gereken ateştir. Evde bir ateş ölçer olmadığı için kesin bir şey bilmemem gerekiyordu ancak o kadar sıcaktı ki kritik sıcaklığı geçmiş olduğuna yemin edebilirdim. Elimi alnından çektikten sonra o an teninin yumuşaklığına değil havale geçirmek üzere olduğuna odaklanmam gerektiğini kendime hatırlattım.

Üzerindeki çift örtü çoktan kenara atılmıştı. Yarı açık, yorgun bal gözleriyle benim endişeli halimi izliyordu. Ne dersem yapacak gibiydi, bundan memnundum. Hasta nazını çekmeye hazırdım ama bu halde bile işimi kolaylaştırmayı seçmişti. Telefondaki tavrının aksine suyuma gidiyordu.

"Çok soğuk olmayan bir duş alabilir misin? Ben de o sırada çorbanı ısıtır ve kış çayı yaparım." 

O uzun eşofmanın paçalarını çeke çeke banyo olduğunu tahmin ettiğim yere yürürken arkasından baktım. Üstünde kocaman yünlü bir sweat vardı ve hasta olmasına rağmen hala iyi görünüyordu. Bazıları doğuştan şanslı oluyordu. 

Evin kaç odalı olduğunu bilmiyordum neyseki teker teker mutfağı aramak zorunda değildim, giriş kapısının hemen yanında mutfak duruyordu. Saçlarımı bileğimdeki tokayla alttan bir topuz yapıp aldığım çorbayı dördüncü denememde açtığım dolabın içinde bulduğum küçük tencerenin içine döktüm. Isıtıcıyı da çalıştırıp mutfak tezgahının üstünde küçük bir rafta çeşit çeşit dizilmiş olan fincanlardan pokemonlu olanı seçtim. Yakalandın.

Çorbayı, çayı ve ateş düşürücü ilacı bir tepsiye koyup salona geri döndüm. Taehyung duştan çıkmış pofuduk koltuğunda oturuyordu. Salonu kokusu doldurmuştu. Neredeyse akşamın başında neden aradığımı unutacaktım. Aynı hissedip hissetmediğimi test edecektim ve görüyordum ki her şey daha da fazlalaşmıştı.

İçeri girdiğimi fark ettiğinde izlemekte olduğu diziden gözlerini ayırıp bana gülümsedi. Ben de gülümsedim ama karmakarışık düşüncelerimden dolayı nasıl yansıttığımı bilmiyordum. Acilen düğümleri çözmeli ve eski halime geri dönmeliydim. 

"Biraz daha iyi hissediyor musun?" dedim koltukta yanına yerleşirken. Çorba kasesini avuçlarının içine aldı, aşırı sıcak halde olmadığı için kendimi tebrik ettim.

"En azından temizlendim." Ama daha iyi gözüküyordu. Ateşin verdiği kırmızılık yanaklarından silinmişti. Bir süre daha geri gelmemesini diledim. Gözlerini de açık tutabiliyor gibi gözüküyordu. 

"Ne izliyorsun?"

"Bak şimdi bu kız var ya," İki erkeğin ortasında telefonla uğraşan kızı gösterdi. "Şu sağdakiyle Amerika'da tanıştılar ve erkek ondan hoşlanıyor. Soldaki de okulda en çok sözü geçen kişi ve sağdaki çocukla eskiden çok yakın arkadaşlardı. Sonradan araları bozulmuş muhtemelen bu çocuk da kızdan hoşlanır. Kızın annesi sağdakinin evinde yardımcı olarak çalışıyor ve sağdaki aynı zamanda nişanlı başka bir kızla..." Devam edecek gibi olduğunda elimi hızla ağzına kapattım.

"Nefes al ve ses tellerine işkence etmeyi bırak lütfen." 

"Beni yargılama, izlemeye başlayınca duramıyorsun."

Tepsiden pokemonlu bardığı alıp ona uzattım. "Seni nasıl yargılayabilirim ki, ben pokemonlu şemsiyesi olan kızım unuttun mu?"

"Upss, yakalandım demek." Sahte bir suçlu ifadesini takındı. Gülmeden edemedim. Bir süre daha beraber dizi izledik ve yorumlarıyla beni güldürdü. İlaç etkisini gösterdiğinde kafası yana doğru düşmeye başlamıştı. 

"Son kez ateşine bakıp gidiyorum." dedim konuştuğumda gözleri açılan Taehyung'a uzanırken. Battaniyelerden ince olanını alıp üzerine örttüm.

"Elinle anlamazsın," Yandan muzip bir bakış attı. "Öpmeyi dene." O şaka yapıyordu ama ben bunu gerçekten istiyordum. Kendimi tokatlamam lazımdı.

O iyice kayıp battaniyeye sarınırken ben de dudaklarımı alnına dayadım. Normal gibiydi. Benim içimde olanlara kıyasla ki bu sefer benim ateşimin çıktığına oldukça emindim. Ben geri çekildiğimde o gözlerini yummuştu. 

"Güzel rüyalar Taehyung. İstediğin zaman beni arayabilirsin."

Aramak demişten kapıdan çıktığımda telefonumu elime almıştım. En üstte duran mesajla gözlerimi birkaç kez kırpıştırdım.

ghostv: what if I'm someone you won't talk about?

ghostv: it kills me 'cause I know we've run out of things we can say.

ghostv: i'm fallin' again. 

Hassiktir.

Kookie 19 cevapsız arama.

çeviri

 Ya bahsetmeyeceğin biriysem?

Bu beni öldürüyor çünkü söyleyebileceğimiz şeylerin tükendiğini biliyorum.

Yine düşüyorum.

İyi gecelerrrr