Harry potter het vervolg op de relieken van de dood (voltooid)

De gevangenis

Harry zat in een donkere kamer. Hij keek om zich heen en zag dat zijn handen vast zaten met ketenen. Harry zuchtte en opeens hoorde hij een stem die zei" Je komt niet los." "Wie bent u?"vroeg harry. "Je kent mij, ik ben Olivander"zei de man. Harry schrok en zei"we dachten dat u dood was. we hebben zelf een kist voor u gemaakt." "Maar ik was niet dood, maar nu ga ik hier wel dood en jij ook jongen." "hoezo, wat doen ze hier dan met je?"vroeg harry. Ze martelen je eerst en dan doden ze je. Opeens ging de deur open en harry ging snel slap hangen. Nou ja hij deed alsof. "Is potter al wakker geweest Olivander?" Zei een zware stem. Nee de jongen is niet niet wakker geweest." Zei Olivander. "Oke neem potter mee naar mijn baas zijn kamer. We zullen is wat leuks beleven."zei de man. Ze maakten hem los en sleepten hem mee. Ze gingen een aantal gangen door en brachten hem naar een kamer. Daar zat iemand omgedraaid met een masker op zijn gezicht op een stoel. "Is potter wakker?" "Nee baas." "Breng hem in de kamer hiernaast. Tien ze weg waren stond harry vlug op en liep naar de andere deur. Die was tot zijn verbazing open. Hij deed de deur open en ging er door heen. Snel sloot hij de deur weer. Hij stond op de gang en daar was de deur waar hij net doorheen was gebracht. Snel rende hij de gang uit. Zo ging hij verder, gang voor gang. Tot hij een soort voordeur zag. Hij deed hem open en kwam in een drukke straat. Snel sloot hij de deur en ging de straat op. Daar zag hij zijn stok liggen en hij vroeg zich af" is die niet van mij en wat doet die hier?" Hij zag het die was van hem. Hij pakte hem op en rende snel verder en Hij verdwijnselde naar het nest. Harry klopte aan en mevrouw wemel deed open en was zo blij hem te zien, dat ze hem knuffelde. Harry vertelde mevrouw wemel alles en die snapte het. "Maar Ron, hermelien en ginny zijn nu dus op zoek naar mij?"zei harry. "Ja, maar wil je ze wel even zoeken harry?vroeg mevrouw wemel. Ja tuurlijk mevrouw wemel, maar wel raar he? Net alsof iemand mij wou helpen."zei harry. "Ja daar lijkt het op van wel,maar ga maar snel."zei mevrouw wemel en harry verdwijnselde naar het hotel. Daar zocht hij naar Ron, hermelien en ginny. Opeens hoorde hij stemmen. Hij ging kijken en zag ginny in het midden staan. Snel liep hij erop af. "Ginny."zei harry. En ginny keek verbaast op en sprong harry in de armen en zoende hem. "Ik ben blij je weer te zien ginny,maar waar zijn Ron en hermelien. "O die zijn weg. Ze waren opeens spoorloos verdwenen en ik heb naar ze gezocht, maar kon ze niet vinden."zei ginny. "O, maar laten we nu maar naar huis gaan. Je moeder maakt zich ongerust."zei harry. En samen verdwijnselde ze naar het nest. Toen ze daar weer verschijnselde stond Bill in de tuin. "Waar zijn Ron en Hermelien?" vroeg hij en mevrouw wemel kwam buiten en die vroeg precies hetzelfde. "Dat weten we niet, ze waren ineens spoorloos verdwenen."zei ginny. "Meneer wemel u moet Ron en hermelien als vermist oproepen, maar dan wil ik wel met u mee."zei harry. "Goed idee harry, we doen het nu meteen. Snel liepen harry en meneer wemel maar buiten en verdwijnselde naar het minsterie van toverkunst. Ze verschijnselde weer in het atrium van het ministerie. Snel liepen ze naar de afdeling schouwers. Door gingen ze naar het kantoor van Romeo wolkenveld. Harry klopte aan en Romeo zei"binnen. En harry en meneer wemel liep naar binnen."ah Arthur en harry, wat doen jullie hier?zei Romeo. "Wij komen Ron en hermelien als vermist opgeven."zei meneer wemel. "Oke namen+achternamen+geboorte datum+ hoe oud ze zijn."zei Romeo. Harry somde alles op van Ron en Hermelien. "Oke dat is goed we zullen op zoek gaan en harry kan ik jou nog even spreken."zei Romeo. "Ja hoor."