CHAPTER TWENTY ONE

167 6 0
                                    


𝘓𝘪𝘴𝘢 𝘗𝘖𝘝

𝘍𝘭𝘢𝘴𝘩𝘣𝘢𝘤𝘬;

Nandito ako ngayon sa kwarto ko para magligpit ng mga pinagkalatan namin ni nini, siya naman pinapawalis sa sahig, habang nagliligpit ako



Nakita ko yung bear na bigay sakin ni Miyeon, biglang nag sink in sakin yung mga memories namin ng best-
friend ko, siya kase yung kaunau-
nahang lumapit sakin nun nung kin-
der ako naging mag close kami





Nalulungkot ako dahil hindi ko na siya kasama, hindi ko alam na ganun lang pala kabilis yung oras na mawawala ka sa mundo




Namalayan mo nalang na hindi ka na humihinga, gustuhin ko man siyang mabuhay pero hindi ko magagawa yun kase tao lang ako





"Miyong sorry kase wala ako nung nagkasakit ka, ni hindi man lang tayo nakapag usap noon dahil malayo ka sakin, pero alam mo ba, namimiss na kita, sana okay ka na ngayon..." sabi ko sa sarili ko





Muling lumabas ang mga luha ko sa mata ko, siguro ganito talaga yung pakiramdam ng nawawalan, hindi mo alam kung bakit sila nawawala sa tabi mo





Habang tinititigan ko yung bear, may brasong pumulupot sa likod ko, kaya humarap ako para makita kung sino





"Nini a-andito ka pala..." pinunasan ko luha ko sa mata, tapos ngumiti sa kanya, napansin ko na nalungkot din siya dahil nakita niya ako na umiiyak






Kahit papaano nagawa kong maging masaya ulit sa pangalawang pagka-
taon dahil kay nini, nagagawa niya akong pasayahin, lagi niya rin akong sinasamahan, ang kinakatakot ko lang ay yung mawala din siya sa akin







Ayaw ko nang mangyari yun, hindi ko na hahayaang mawala pa sakin ang kaibigan ko, dahil alam ko hindi ko na kakayanin ang sakit pag nawala siya







"Nini promise mo sakin, hindi moko iiwan ah, dapat dito ka lang sa tabi ko palagi, ayoko mawala ka tulad ni Miyeon..." bulong ko niyakap ko siya





"O-o..." narinig kong may nagsalita, napa angat ako ng ulo at tinignan si nini pero nakatingin lang din siya sakin, nagtaka ako kung saan yun nanggaling





Ilang saglit pa, bumitaw na kami pareho, dahil tinatawag na kami ni mommy para sa merienda, nilagay ko sa cabinet ko yung bear tas sabay kaming lumabas ni nini





"Bagay sayo yung damit ko..." sabi ko nung mapansin kong Carebears na tshirt ang suot niya




Pinakita naman niya sakin yung gummy smiles niya kaya ngumiti din ako, nagpunta kami sa lamesa para kumain, syempre magkatabi kami sa lamesa, yun kase yung palagi naming pwesto pag kakain kami.

𝖄𝖍𝖊 𝕽𝖊𝖉 𝕰𝖞𝖊 𝕲𝖎𝖗𝖑Where stories live. Discover now