𝖄𝖍𝖊 𝕽𝖊𝖉 𝕰𝖞𝖊 𝕲𝖎𝖗𝖑

CHAPTER FOURTEEN

𝘏𝘦𝘯𝘥𝘳𝘪𝘤𝘩 𝘒𝘪𝘮 𝘗𝘖𝘝

Ilang araw nang nawawala yung anak namin na si jennie, hindi namin alam kung ano na ang nangyari sa kanya

Kung nakakain na ba siya, may naaalaga ba sa kanya, puno na yung utak ko sa kakatanong kung ano na ba kalagayan niya

"Huwag ka mag-alala jennie hahanapin ka ni daddy at mommy hintayin mo lang kami..." sa isip isip ko, habang inisiip ko yung anak ko

May tumawag sakin, tinignan ko yung number ng caller pero parang hindi pamilyar sa akin

Doon ako biglang kinutuban pero sinagot ko parin ito

"Hello sino to?..." tanong ko

"Mabuti at sinagot mo ang tawag ko hendrichler, siguro ngayon nagpa-
pakahirap kang maghanap..." sabi ng kausap ko sa cellphone ko

Base sa tono ng pananalita niya, mukhang mayroon siyang kinalaman sa pagkawala ng anak ko kaya tinanong ko siya

"Paano mo nalaman ang bagay na yun??..." narinig ko mismo na napa-
tawa siya ng bahagya dahil sa sinabi ko, nakaramdam ako ng inis sa kanya

"Kung sino ka man pwede bang ibalik mo na siya samin, magbabayad kami ng malaking halaga para sayo..." des-
perado kong pagkakasabi kaya

Natawa nanaman siya

"Hendrichler, hindi ako tanga para magpauto sa pera mo, dahil kung iisipin mas mayaman pa ako sayo..."

Iniisip ko kung sino ba talaga tong kausap ko at bakit parang kilalang kilala ako ng taong ito

"Sino ka ba talaga ha!? magpakilala ka sakin di yung tinatawanan mo ako..." naiinis kong sabi

Maya maya pa pinatay niya na yung tawag kaya sa sobrang asar napa
-suntok ako sa pader ng wala sa oras di ko alam kung paano ko siya gagan
-tihan dahil sa pang iinis niya sakin.