𝖄𝖍𝖊 𝕽𝖊𝖉 𝕰𝖞𝖊 𝕲𝖎𝖗𝖑

CHAPTER THIRTY

ᴀғᴛᴇʀ 20 ʏᴇᴀʀs ᴀɢᴏ

𝘓𝘪𝘴𝘢 𝘗𝘖𝘝

Nagising ako  sa alarm ng cellphone ko, naalala ko ngayon na pala yung alis ko papuntang Seoul, kaya bumangon nako at inayos ko yung higaan ko, sinara ko narin yung pinto ng kwarto ko at bumaba na

Nakita ko sila mommy, daddy na kumakain sa lamesa kaya umupo na ako kasama nila

"Are you excited to go back in Seoul? Atanong sakin ni mama kaya napangiti ako ng maluwag, kahit na wala akong  masyadong friends doon

"Don't forget to take your medicine when you sleep okay? and you need to be careful ayaw namin mawalan ng anak..." paaalala ni dad

"You're so dramatic dad  but don't worry i can handle myself now, i'm not a kid you know..." natatawang saad ko sa kanya

After namin kumain, tinulungan nila ako sa pag impake ng gamit, nasabi narin ni dad kung sino ang magsusun-
do sakin

"We will miss you Lisa..." nalulungkot na sinabi ni mommy kaya niyakap ko sila pareho, kase di sila pwedeng sumama sa akin dahil may company si daddy na hinahawakan, si mommy naman flowershop

"I will miss you mommy daddy don't be sad na di ko naman kayo kakalimutan, at saka palagi akong tatawag sa inyo.." nagyakapan ulit kami pagkatapos nun lumabas na ako ng bahay

Nandito narin yung taxi na magha-
hatid  sa akin sa INTERNATIONAL AIRPORT kaya sumakay na ako para hindi ako mahuli sa flight.

Nasa loob na ako ng eroplano, umid-
lip muna ako dahil medyo inaantok narin ako, mga ilang oras pa yung biyahe bago makarating sa Seoul.

Ilang oras ang lumipas nang magising ako dahil sa may nag announce na maaari na kaming makababa ng erop-
lano, kaya inassist nila kami pababa

Dumiretso ako palabas ng airport kasama yung maleta ko, habang nag-
hihintay, may lalaki ang nagtangkang kunin yung bag ko kaya hinabol ko ito

Tinanggal ko sapatos ko at binato sa kanya, mabuti nalang natamaan kaya nabitawan niya yung hawak hawak niya, lumapit ako dito at kinuha ulit ang bag ko

"Wag mong kukunin yung hindi sayo kung ayaw mo mapahamak..." kaya naglakad na ako palayo sa kanya, ha-
bang naglalakad may biglang yuma -kap sakin, tinapik tapik ko yung likod niya para sabihin na hindi ako maka-
hinga sa yakap

"H-hindi ako makahinga w-wait..." sabi ko rito kaya pinakawalan niya ako, si pasta lang pala tong yumakap sakin

"Sorry hehe namiss lang kita ng sobra couz..." paliwanag niya, pagkatapos nun sumakay na kami sa kotse niya sinasakyan niya para makauwi na sa bahay