Wooyoung saraya geri dönmüştü. Herkes ondan güzel bir haber bekliyordu. Wooyoung, yaşadıklarının sebep olduğu şok sonucunda San ile asıl meseleyi konuşamamıştı. Saraydakilere ne diyeceğini bilmiyordu.
"Üzgünüm, onu bulamadım. Aramaya devam edeceğim."
Herkes üzgün ve sinirli bir şekilde birbirleriyle ne yapacakları konusunda konuşmaya başlamıştı. Wooyoung yalan söylediği için üzülse bile, bunu kendi başına halletmek istiyordu.
"Efendim, size bir mektup var. Garip giyimli birisi bırakmış. Görenler kim olduğunu bilmiyormuş."
"Tamam sağ ol ben okuyup kim olduğunu anlarım. Gidebilirsin."
Wooyoung mektubu açtı ve okumaya başladı
Merhaba sevimli dostum(belki bir gün daha da fazlası :) )
Görüşmemizin üzerinden 2 gün geçti ve beni çok özlemişsindir diye düşündüm ve sana yazmak istedim. Nasılsın? Bir değişiklik hissediyor musun? :) Hissetmiyorsan bile yakında hissedeceğini sana söylemek istiyorum. Görüşmemize az kaldı. Kendini garip hissedince hemen yanıma gel aksi takdirde açlıktan ölebilirsin :)
Herneyse, görüşmek üzere
-Seni çok özleyenVampir :) SanWooyoung San'ın ne demek istediğini anlayamamıştı. Garip hissetmek derken ne demek istiyordu? Ve neden böyle arkadaşlarmış gibi konuşuyordu?
Birden Wooyoung'un miğdesine bir ağrı girdi"Bu da ne?!"
Dayanılmaz bir acıydı bu acı.
"Lanet olsun San!"
Miğde ağrısından sonra ağzında bir farklılık hissetmişti dişleri?...
Wooyoung hızla aynanın karşısına geçti ve ağzını açtı"Nasıl?! Bu da ne?!! Bu nasıl olabilir??!"
Wooyoung'un dişleri tıpkı bir Vampirinki gibi olmuştu. Uzun sivri dişler. Ne olduğunu anlayamıyordu. Aklına bir şey geliyordu ama onun olmaması için yalvarıyordu içinden.
Hızla Saraydan ayrılmak üzere yola koyuldu."Seni öldüreceğim Choi San!"
Not:
Bölümler kısa oluyor bunun için üzgünüm :( Akşam bölüm yayınlamaya devam edeceğim. Okuduğunuz için teşekkürler 💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vampire - Woosan
Fanfiction"Pişmanlığın seni bitirecek Wooyoung. Kendi kendini bitireceksin ve sana kimse yardım etmeyecek." San kazanabilecek mi?