Vampire - Woosan

9

2 gün sonra

Wooyoung o günden beri San'dsn kaçıyordu ve ne olduğuna anlam veremiyordu. Seni istiyorum derken neyi kastettiğiyle ilgili bir fikri yoktu. Şaşırmıştı. Ayrıca artık saraya dönmek istiyordu. Oradakilere endişelendiğinden emindi.

"San artık saraya dönmem gerekiyor. Zaten seninle burada kalmam gerçekten çok saçmaydı."

"Saraya gidip ne yapmak istiyorsun? Ölmek mi? Orası senin için tehlikeli."

"Onlar beni öldüremezler. Üstelik tehlikeli veya değil neden umursuyorsun ki?"

"Senin için endişeleniyorum."

"Benim için endişelenmen çok saçma San."

"Kendime engel olamıyorum Wooyoung. Hiçbir şey anlamıyorsun. Boşver. Gitmek istiyorsan gidebilirsin. Ama bir şartla."

"Neymiş o şart?"

"Ben de seninle geleceğim."

"Ne?! Saçmalıyorsun! Seni görür görmez öldürürler. Buna gerek yok. Ben gideceğim ve konuşacağım."

"Bakıyorum da beni umursamaya başladın. Oysa ki düşmandık değil mi?"

San güldü

"Birdaha öyle gülme San. Herneyse ben gidiyorum. Vampir olduğumu dişlerimi görene kadar kimse tahmin edemez bu yüzden dişlerimi gizlemeye çalışacağım."

Wooyoung sözleri ardından San'ın evinden ayrıldı. Yolda düşünmeye başladı. Birkaç gün öncesine kadar Ondan gerçekten nefret ediyordu ve onu öldürmek istiyordu. Şimdi ne oldu da onunla böyle rahat konuşabiliyordu?

"Kendine gel Wooyoung! Böyle şeyler düşünme. Sadece saçmalıyorsun. Evet cidden saçmalıyorum."

Wooyoung saraya geldiğinde herkes endişeli ve heyecanlı bir şekilde onu soru yağmuruna tuttu. Wooyoung her şeyi anlatacağını söyledi ve konuşmak için geniş bir salona geçtiler.

"Haber veremediğim için üzgünüm. Hiçc beklemediğim durumlar yaşadım ve tehlikedeydim."

Wooyoung birkaç saniye duraksadı.

"Vampirlerin lideri San. Beni öldürmek istiyor. O bunu yapmadan biz onu öldürmeliyiz. Hazırlanın.

Wooyoung neden böyle bir şey söylediğini bilmiyordu. İstediği bu değildi ama ağzından öyle çıkmıştı. Saraydakiler sinirli ve heyecanlı bir şekilde yola çıkmak için hazır bekliyorlardı. Wooyoung bir süre pişmanlığın verdiği üzüntü ile duraksasa bile birkaç dakika sonra ordular ile birlikte yola koyuldular. Yolculuğun ardından San'ın evine gelmişlerdi. San Wooyoung'un yanındaki ordulardan habersiz güler yüzüyle kapıyı açmıştı. Çokg geçmeden gördükleri karşısında sinirlenmiş ve hayal kırıklığına uğramıştı.

"Sana düşmandan fazlası olamayacağımızı söylemiştim Choi San."