το καλοκαίρι μου

το καλοκαιρι μου

φαγαμε λοιπον και τα πγωτα μας ενω μιλουσαμε με τα παιδια. οι μερες πλεον ειναι μετριμενες στα δαχτυλα.. γαμωτο, θα μου λειψει όλο αυτο. εξακολουθω να κοιταω απο διπλα την εβελινα με τον δημητρη και πραγματικα είμαι πολύ χαρούμενη για αυτους. η εβελίνα μας έπριζε τόσο καιρό και μας μιλούσε για αυτόν, της αξιζει όσο τιποτα. από τις σκέψεις μου ε έβγαλε το κινητό κου. ναι ήταν η μαμά μου που ήθελε να πάω από το τροχόσπιτο για να δώσω σημάδια ζωής. "λοιπον, εγω πρέπει να πεταχτω από το τροχόσπιτο, αν ειναι θα σας βρω μετα" λεω και ετοιμαζομαι να σηκωθω. αλλα πριν σηκωθω ο θοδωρής με πιάνει από την μέση και με φιλαει. ΝΑΙ. μπροστα σε όλους ακόμα και άτομα δεν το ήξερα. είναι τόσο γλυκούλης. η κικη και η δανάη αρχισαν να γελάνε γλυκα. "αυτο λοιπόν, σημαινει με άλλα λόγια, κοντα τα χέρια σας, ειναι δικια μου η καλυψω" λεει και με ξανα αγκαλίαζει καθως κοιτάει τα αγόρια. όλοι άρχισαν να γελάνε. έπρεπε όντως να φύγω όποτε ξέκινησα για το τροχόσπιτο μου.

"μπα? μας θυμήθηκες μικρο?" ρωταει ο αδελφος μου μόλις με βλέπει "μπααα, πως και απο εδω, εσυ τετοιες ώρες δεν είσαι εδω" του λεω "είμαι πτώμα βασικα. είμουν όλο το βράδυ στην παραλία με τα παιδιά, είχε και ην παρέα σου, νομιζω είδα και την όλγα"λεει και εκείνη την στιγμη απλα μούδιασα.ΜΑΣ ΤΣΑΚΩΣΕ!! "την ολγα? αποκλείεται, ειμασταν στων διδυμων όλο το βράδυ. βασικα, σε μια φάση έφυγε με τον όδυσσεα οπότε ναι ίσωσς τους είδες"λεω προσπαθώντας να σώσω την κατάσταση. "ναι ναι, παίζι και αυτο"λεει "είχα πιεί και λιγο οπότε μην το ψάχνει"μου λεει ψιθηριστά.ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΘΕΕ ΜΟΥ ΓΛΥΤΩΣΑ. ο αδελφός μου έφυγε και τότε κάθισε απέναντι η μαμα μου.ωχ. "αυτον τον κοροιδευεις, εμένα οχι. σε είδα να γυρνας από την παραλιά στις 7 το πρωι"μου λεει "ενταξει ρε μαμα, συγγνωμη μην το κανεις θέμα, όλοι εκεί είμασταν, τελειώνει το καλοκαιρι όπου νανε" της λεω και παίρνω μια λυπημένη φάτσα "Α ΟΝΤΩΣ ΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ Ε? ΧΑΧΑ ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΣΟΥ" λεει και γελαει. πωωωωω αυτη τη στιγμη ψάρωσα κανονικότατα." νταξει μαμα, συγγνωμη"της λεω "χαχαχ, δεν πειράζει, αλλά άλλη φορά να μου λες, να ξέρω που είσαι και με ποιούς"μου λεει

2:48

"δεν εχω ξανανιωσει πιο εξαντλημένη "λεει η ολγα "φιλε ασε και εγω. λεω να το σπασουμε για σημερα γιατι αύριο ειναι 15αυγουστος και πρπει να έχουμε δυναμεις"λεω καθως σέρνομαι απο κουραση. με τα λιγα με τα πολλά όντως σπάσαμε και πήγαμε για ύπνο. εννοείτε πως κοιμήθηκα μέα σε 5 λεπτά το άλλο πρί ξύπνησα γύρω στις 12. ντάξει έχω ξυπνήει και πιο ργά. οι γονεις μου μόλις είχαν γυρίσει από την εκκλησία. έξω είχε απιστευτη ζέστη οπότε έβαλα κατευθείαν μαγιό και πήγα να βρώ τους αλλούς. έλα όμως που δίπλα σο τροχόσπιτο μου με περίμενε ένας θοδωρης! "καλημερα όμορφη, αποφάσισες να ξυπνησεις?" με ρωταει και μου χαμογελάει "παιδια μου τι κάνεις εδω και πιο σιγά είναι οι γονείς μου μέσα" του λεω και σιγα σιγα του κάνω μια αγκαλία "δεν με χεραιτησες χθες το βράδυ και μου έλειψες" λέει και πέρνει μια λυπήμενη φάτσα. "συγγνωμη ρε τεο, είμουν πραγματικα πτώμα"του λεω και τον αγκαλιάζω σφιχτα "δεν μου φτανει αυτό" λεει και κοιτάζει ψηλά με αποτέλεσμα να μην μπόρω να τον φτάσω. με τα χίλια ζόρια του κατεβάζω το κεφάλι και του δίνω ένα φιλι. άρχιζει να χαμογελάει "ντάξει για την ώρα μου αρκει"λεει και αρχίζω να γελάω και εγώ. χωρίσαμε δρόμους και πήγα στους υπόλοιπους που ήταν όλοι έτοιμη για θάλασσα.