το καλοκαίρι μου

Αλήθεια σου λεω

Εγώ γύρισα να φύγω. Αντίκρισα μπροστά μου τον Θοδωρή. Ο οποίος με κοιτούσε και έκλαιγε...

Οπαα. Τι γίνεται εδώ?
Πραγματικά δεν έχω ιδέα. Γιατί είναι εδώ. Και γιτι κλαει;
Δεν έχω ιδέα
Θα δούμε...
Λοιπόν. Είχε κιλησει μια χαρά η μέρα μου. Δεν ήθελα να κλείσει με κλάματα και βλακείες.. τον βλέπω και απλά τον προσπερναω

"Καλυψώ.. στάσου ένα λεπτο" μου λέει ο Θοδωρής. Εγώ δεν γυρνάω να τον κοιτάξω και συνεχίζω να προχοραω.
"Έλα εδώ γαμωτο" φωνάζει
"Σε παρακαλώ ... άσε με να σου εξηγησω" μου λέει
σταματάω να περπατάω. Είμαι γυρισμένη πλάτη και απλά είναι ακίνητη
" πρέπει να μάθεις την αλήθεια. Σ..σε παρακαλώ "μου λέει Και κάνει τον τόνο της φωνής του γλυκό
Δεν αντέχω άλλο και γυρνάω προς το μέρος του. Είναι ακίνητος εκεί που ήταν πριν και με κοιτάει βουρκωμενος. Πλησιάζω αργά αργά στο μέρος του. Φτάνω μπροστά του
"Για πες λοιπόν, τι συμβαινει;"τον ρωτάω
"Λοιπόν. Είναι καιρός να μάθεις την αληθεια" μου λέει και κανει μια παύση
"Πριν 2 μέρες ειμουν στην παραλια μαζί με την Εύα την Μαρία και όλους τους υπόλοιπους .. γύρω στις 3:30 με 4:00" μου λέει.
" ναι και;;" ρωτάω με απορία
"ειχαμρ εκεί πέρα ποτά . Βότκες.., ρετσινες και γενικά παίζαμε βότκα -πονκ ρετσινα-πονκ. Και γενικά τέτοια παιχνίδια " μου λέει
"Και ηπια, αρκετά... μεθυσα.." λέει και κατεβαζει το κεφάλι του
"Και.. μέθυσες και τι εκανες;" τον ρωτάω
"Η Εύα μου είπα να πάμε καμία βόλτα. Εγώ δέχτηκα δεν με χάλασε κάτι σε όλο αυτό. Μια απλή βόλτα μου είχε πει Ν παμε.
Πήγαμε λοιπόν σε εκινο το στενάκι κι τα στο σεινεμα (απομονομενο-σκοτεινό μερος).
Μου έκανε πιπιλιες σε όλο τον λαιμό. Δεν καταλάβαινα τιποτα. Ειμκυν χαμένος σε αυτό που γινόταν. Η Εύα πήγε να συνεχίσει αλλά την σταμάτησα. Άρχισα να καταλαβαίνω τι γίνεται. Της είπα πως δεν μπορω Ν το κάνω αυτό επειδή εγώ ήθελα εσένα και όχι αυτήν... Την έδιωξα . Έφυγα και γω. Έμεινα για 1-2 μέρες κρυμμένος. Δεν ήθελα Ν με δεις με τις πιπιλιες.. αλλα Τελικά το κατάλαβες.." Μου λεει

"Πως; Πως μπόρεσες Ν κανεις κάτι τέτοιο.. γγ ..Γιατί εκσνεε κατι τετοιο..;"των ρωταω και απο μεσα μου ξεσπαω σε κλαματα
"Είπα συγνωμη δεν ήθελα να το κανω σου ειπα" μου λέει
"Θοδωρή.. Εγώ σαγαπησα γαμωτο.... α"
" Και γω.. Και σαγαπω ακόμη. Οπότε.."
"Δεν μπορώ να σε εμπιστευτώ μετά από αυτό που έκανες. Άντε πάνε στην καβαντζα σου την Εύα. Αφού το θέλει αυτή... να παω και γω στον jojo. Οπότε σταμματσ Ν με ενοχλείς.. " του λέω ναευριασμενη και φεύγω
"περίμενε.. τι θες να κανω;" με φωνάζει
Δεν γυρνάω . Συνεχίζω να προχοραω
"Σε παρακαλώ γυρνά πίσω. Θέλω αλλη μια ευκαιρια" μου λέει. Εγώ συνεχίζω να περπατά και τελικά φεύγω