το καλοκαίρι μου

βράδυ παραλια;

Ηταν αυτο που χρειαζομουν εκεινη την στιγμη...
Έμεινα λίγο στην αγκαλιά του.
"Σ..σε ευχαριστώ για ολα"του λέω
"Σιγά βρε, αφού στο είχα πει ότι θα έκανα τα πάντα για σένα, όχι μόνο για να ξεθυμωσεις αλλά γιατί πάνω από ολα σε νοιάζομαι και θέλω να είσαι καλα"λέει
"Θοδωρή, δεν είμαι θυμωμένη, απογοητευμένη ειμαι"του λέω
"Δεν παίζει ρόλο Τώρα, τα βάζω όλα στην ακρη"συνεχίζω
"ωραία λοιπόν, Εσύ είσαι γενικά καλυτερα;"με ρωτάει με ενδιαφέρον
"Είμαι αρκετά Καλά , σε ευχαριστω"του απανταω
"Να ξες, Εγώ δεν μίλησα σε κανέναν για αυτό που εγινε"λέει
"Μην αγχονεσε, Εγώ το είπα εδώ σε κάτι παιδιά που εμπιστευομαι"λέω και κοιτάω την ολγα που ήταν πιο πίσω
"όμως αν τον ξαναδούμε, τι κανουμε;;" ρωτάω και τρέμω με την ιδέα
"Μην φοβάσαι, ήταν μεθυσμένος και αρκετά μαστουρομενος, φαινόταν Αφού με μια μπουνιά έπεσε ξερός.. Δεν θα θυμάται τιποτα"μου λέει και χαμογελάει
"Ναι μάλλον εχεις δικαιο"του λέω
"ωραία, εεμ.. Να σου πω.."λέει
τον κοιτάω με απορία
"Θα έρθεις το βράδυ παραλια; ... βασικά θα ερθετε;"ρωτάει με αγωνία
"Πιθανότατα,αλλά όχι μόνη μου"απανταω και γελάω
"Ναι ναι, λογικό. Άρα μάλλον θα σε δω εκει"λέει και σκάει ένα χαμογελο
"Ναι θοδωρη"του λεω και ανταποδιδω με ενα χαμογελο
"Ωραία, ο,τι χρειαστείς, πάρε με τηλέφωνο ότι ώρα και να ειναι"μου λέει και φεύγει.

Μόλις βεβαιώθηκαν ότι έστριψε, η ολγα άρχισε
"Καλά λιώνει και αυτός η μου φαινεται;;"με ρωτάει και γελάει
"Δεν ξέρω.. τον θέλω ρε, τον αγαπαω"λέω και εξακολουθώ αν τον κοιτάω Αφού πλέον έχει φύγει και κάθεται μακριά με τους αλλους
"Καλά.. Δεν το συζητάω, εννοείτε θα παμε παραλια το βράδυ. Αα κα οτι ευκαιρία σου δωθει να την εκμεταλλευτείς "μου λεει
"Θα το έχω κατά μου. Άντε πάμε μπροστα"της λέω

Πήγαμε λοιπόν μπροστά κα κατσαμε στα τραπεζάκια. Στο ένα τραπεζάκι καθόμουν Εγώ, η ολγα,η εβε, ο οδυσσεας και τα δυδιμα. Στο ακριβώς διπλανό, ήταν τα παιδια από το διπλα(δαναη,βυκη,Κική,ντοριτα,Δημήτρης, Ρωμανός ,Πολύκαρπος...Και πολλοί άλλοι στα διπλανά τραπεζια)
"Ποιος είναι για ένα τάβλι;"λέει η Δανάη και έρχεται και κάθεται μαζί μας
"Ουυ, έλα μεσα"της απανταω γρήγορα
"παίζω με τον νικητή" λεει ο Γιάννης και γελάει
Αραξαμε εκεί,ριχε ωραια δροσια, τρωγαμρ τα παγωτα μας και παιζαμε
"Έλα έλα Γιάννη παμε "του λέω και έρχεται να παίξουμε μαζί
Η Ολγα επαιζε τιτσου με την εβε τον Δημήτρη και τον Οδυσσέα. Καθώς έπαιζα με τον Γιάννη, έριχνα κλέφτες ματιές στον Θοδωρή που ετοιμαζόταν να φύγει. Ήταν στο πιο διπλανό τραπέζι με τα υπόλοιπα παιδιά. Τον Βασίλη, τον Βαγγέλη, τον μανο, την νίκη και κατι αλλά παιδιά που δεν κάνουμε ιδιαίτερη παρέα.
Και εννοείτε σε κάποια φαση παιχτηκε eye contact και άρχισα να γελάω από αμηχανία. Η Όλγα που καθόταν δίπλα μου το κατάλαβε και γελουσε
"Σκάσε ρεεε"της ψυθιριζα αλλά αυτή γελουσε όλο περισσότερο μέχρι που την έπιασε νευρικό. Ευτυχώς μετά από λίγο έφυγε ο Θοδωρής , δεν μπορούσα άλλο ρεζίλι