το καλοκαίρι μου

αν δεν εισουν εσυ...

ΕΜΠΛΕΞΑΑ!!....

Ποιος είναι αυτός; Δεν τον ξέρω καν! Τι θελει;Πάει θα με  σκοτώσει...
"Τι κάνει ένα μικρό κοριτσάκι σαν εσένα τέτοια ώρα στην παραλια;"με ρωτάει καθώς με κρατάει σφιχτά
"άσε με ήσυχη!" Του λέω χωρίς να μπορώ να φωνάξω δυνατά
"Γιατί να σε αφησω; τι θα κερδισω;" με ρωτάει και γελάει
Δεν απαντάω.. απλά προσπαθώ να ξεφύγω από τα χέρια του. Μυρίζει αλκοόλ ρε μαλακά... βρομαει και τσιγάρο.  Είναι σίγουρα μεθυσμένος... Μπορεί και μαστουρομενος!! Και εκεινη την στιγμη τον βλέπω σιγα-σιγά  να πάει να βγάλει την ζωνη του. ΣΚΑΤΑΑ .. εντάξει αυτό ήταν θα με βιάσει. Δεν μπορώ να φωνάξω κι όλες. Δεν μπορώ Ν κανω τίποτα. Έμεινα παγωμένη και τον κοιτούσα χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτα.

Βλέπω τον τύπο Ν πέφτει κάτω.τι εγινε¿δεν έχω καταλάβει ακόμα τι παίζει. Κάποιος του εχω σε μπουνιά από πίσω ή τον βάρεσε με κάτι. Βλέπω τον άντρα πεσμένο στο πάτωμα να μην κουνιέται
"Είσαι καλα;" με ρωτάει κάποιος
Περνώ το βλέμμα μου από τον αναισθητο άντρα. Βλέπω μπροστά μου τον Θοδωρή. Δεν με είχε δει και αυτός τον άντρα κοιτούσε έντρομος.
"Καλυψω?!" Με ρωτάει με απορία
"Σε πειραξε; ττ..τι σου εκανε;" με ρωτάει αγχομενος
Ειμαουν παγωμένη. Δεν ήξερα τι Ν του πω. Οπότε πολυ απλα έπεσα στην αγκαλιά τους κλαίγοντας και τρέμοντας από τον φόβο. Με αγκάλιασε σφιχτά
"σ'ευχαριστώ... αν δεν εισουν εδώ..."
"Μην συνεχίζεις..ηρεμήσει άλλο μπορώ να κάνω για εσένα;" με ρωτάει καθώς με διακόπτει
"δε.Δεν ξέρω. Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα αυτήν την στιγμη" του λέω
"Χμ.. αρχικά, τι θα τον κάνουμε αυτόν " με ρωτάει καθώς κοιτάει το χέρι του που έχει κοκκινισει απο την μπουνιά
"δεν ξέρω... να τον αφήσουμε εδω;.. Αλλά αν μας βρει μετά;"το  ρωτάει και φοβάμαι μόνο με την σκέψη
"Θα βρούμε λύση...θα πω τους αλλους" μου λέει."Εσύ τι κάνεις τέτοια ώρα εδώ και μόνη σου" με ρωταει με απορία
"Είχα έρθει με την νικολινα, αλλά έφυγε πριν λίγο και εγώ ξεκίνησα να γυρνάω πισω" τους απαντάω
"θες να σε πάω στο τροχόσπιτο σου οι κάπου.. οι άλλοι που είναι; " με ρωταει
"Βασικά θέλω να μείνω εδώ... μμαζι σου" του λέω  Και ξαφνιάστηκε.. χαχα δεν το περίμενε
Έτσι... δυναμικά
σκάσε ρε.. ούτως ή άλλως δεν μπορω Ν παω κάπου αλλού
"Ωραία εε..εμμ έλα. Θες μ παμε στις βάρκες  Εγώ εκεί καθομουν" με ρωτάει
"δεν έχει σημασία να ηρεμήσω και να ξεχαστώ θελω"(εϊ μην σκέφτεστε τίποτα ανώμαλο....)Και πάμε τελικά στις βάρκες

Ειμουν χαλια... Δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω.. πωπω αν δεν ήταν εδώ ο Θοδωρής.... Δεν ξέρω σε τι κατάσταση θα ήμουν Τώρα. Μόνο με την ιδέα αηδιαζω. Από τις σκεψεις μου με εβγαλε ο Θοδωρής
"θες να κάτσουμε εδω;" με ρωτάει
"ναι ναι καλά ειναι"του λέω " και πάμε να κάτσουμε
σκατα.. το πόδι μου .. Ναι Έχω και τα τάματα οποτε δυσκολεύομαι να κάτσω
"Είσαι εντάξει " με ρωστει παραξενεμενος
"Αααα Ναι.. έχεις τα ραματα" μου λέει καθώς το διαπιστωνει"κάτσε υα σε βοηθήσω να κατσεις" μου λέει
τι ιππότης ο τύπος
χαχαχ το ξερωωω:).. Αλλά εντάξει καλέ οποιοσδηποτε θα το έκανε.
...
Με σηκώνει ελαφρά και με αφήνει κάτω. Βγάζει το φούτερ που χωρούσε και μου το δίνει για μαξιλάρι
"Σε ευχαριστώ αλλα είσαι σίγουρος ότι θες το φουτερ;" τον ρωτάω
"Μην αγχονεσε είναι καλά με αυτήν την μπλουζα" μου λέει και μου δείχνει την κοντομάνικο που φοράει
"δεν θα ανησυχήσουν οι δικοί σου;" με ρωτάει
"Ξέρουν ότι θα κοιμηθώ στις ολγας" του Απαντάω
"αα κομπλέ τοτε" μου λέει
Τότε οερνει τηλέφωνο τον Μάνο και του λέει να έρθει από εδώ