Ne bir adım ileri atabildim
Nede bir adım geri
Tam olarak uçurum kıyısındaydım.
Rüzgar okşuyordu tenimi
Yanaklarımın soğukluğunu
Bir damla göz yaşı ısıttı
Bir adım geri atabilsem
Herşey düzelirdi belkide
Ama yolun sonuna kadar gelmişkende geri adım atmak yakışmazdı bana..
Nasılda bir his içimdeki
Huzura ericekmişim gibi geliyor
Nasılda silinmiş içimdeki korku
Oysa ben yüksekten korkardım.
Yel gibi esip geçerken zaman
hislerimide aldı korkumuda..
Ve beni buraya getirdi
Şimdi huzur bir ayağımın kayması kadar yakın bana...
