8.Bölüm

257 25 5
                                    

Sabah uyandığımda yanımda yatan bana sarılmış Dracoyu görmeyi beklemiyordum.

Sophia: Draco!? Sen gitmedin mi.

Draco: *Uykulu bir sesle* E-efendim. Bir dakika ne işin var senin yatağımda!

Sophia: Bu benim yatağım. Dün ben uyuduktan sonra gitmedin mi?

Draco: Şey kusura bakma uyuyakalmışım.

Sophia: Tamam sorun değil. Kalk hadi kahvaltıya inelim.

Draco: Sen in ben gelicem.

Sophia: Peki tamam.

Yemekhaneye indiğimde Harry orada değildi. Hermonie ve Ronun yanına gittim.

Hermonie: Sonunda gelebildin.

Ron: Nerde kaldın kızım ya.

Sophia: Harry nerde?

Ron: Bilmiyoruz. Gel otur yanımıza.

Sophia: Hayır teşekkürler Ron. İstenmediğim yerde kalmam.

Hermonie: Sophia saçmalama! Tabiki de istiyoruz-

Sophia: Siz istiyor olabilirsiniz ama o istemiyor. Hah Draco da geldi görüşürüz.

Dracoya gülümseyerek onun yanına oturdum. Sanki biraz garip davranıyordu.

Sophia: İyi misin sen?

Draco: Evet iyiyim neden?

Sophia: Nefes nefese kalmışsın. Birşey mi oldu Draco?

Draco: Hayır birşey olmadı küçük hadi yemeğini ye.

Şimdi de Harry gelmişti ve çok sinirli gözüküyordu. Bana bile bakmadan yerine geçti. B-bir dakika!? Kafası kanıyor!

Sophia: O-olamaz. Draco!?

Draco: Ne oldu, ne olamaz?

Sophia: Düşündüğüm şeyi yapmış olamazsın değil mi!?

Draco: Birşey yapmadım. Harryi kastediyorsan kendisi kaşındı.

Sophia: Neden böyle birşey yaptın!

Draco: Bana senden uzak durmamı söyledi bende dayanamayıp dövdüm.

Sophia: Neden böyle yapıyor neden!

Draco: Aşık çünkü sana.

Sophia: Hayır değil.

Draco: Tenefüste deneyelim istersen?

Sophia: Nasıl olucak o?

Draco: Görürsün.

Sophia: Peki. Harry bana aşık falan değil görürsün.

Draco: *gülerek*Birazdan kudurucak.

Yemeğimizi yiyip derse gittik.

Draco: Yanıma gel istersen. Tek oturuyorum.

Sophia: Olur geleyim.

Draco: Harryi görüyor musun sadece yanımda oturuyorsun diye nasıl bakıyor.

Sophia: U-umarım öyle birşey yoktur.

Draco: Dersin bitmesine 5 dakika kaldı dayan.

Ders bitti ve bahçeye çıktık.

Draco: Evet işte burası iyi burdan bizi görür.

Sophia: Ne yapıcaz?

Bana cevap vermek yerine beni ağaca yasladı.

Sophia: D-draco napıyorsun!?

Draco: Şşt sessiz ol. Şimdiden çıldırıyordur.

Birden beni öptü. Tamam bu kadarını düşünmemiştim, elimi falan tutar sanıyordum. Dayanamayıp bende onu öpmeye başladım.

Draco: Uhuhu aptal Potter kaçtı bile.

Sophia: B-ben... elimi tutsanda yeterdi bence.

Draco:*gülerek* Elini mi tutmamı istiyorsun?

Sophia: Beni öpmenden iyidir!

Draco: Ama sende beni öptün. Demek ki seni öpmemi istiyormuşsun.

Sophia: N-ne! Tabi ki hayır sadece Harry anlamasın diye-

Draco: Tamam tamam sakin ol.

Sophia: Gülmeyi keser misin? Ve artık bırak beni.

Draco: Ha şey pardon unuttum.

Sophia: Şimdi başıma bela olucak.

Draco: Olamaz merak etme.

Sophia: Neden olamasın. Yanıma gelip yine bana sataşıcak.

Draco: Ben yanındayken sana gelip sataşamaz. O yüzden benimle dolaşırsın.

Sophia: Mantıklı ama ben hep seninle mi dolaşıcam.

Draco: Birşey olmaz. Hem canım sıkılıyor benim de seninle birşeyler yaparız.

Sophia: Şey peki tamam.

Draco: Demiştim ama sana aşık diye.

Sophia: B-ben bilmiyorum. Niye böyle oldu ki şimdi. O benim arkadaşımdı.

Draco:*sarılarak* Tamam sakin ol üzülme.

Sophia: Ben odama gidicem.

Draco: Odana gelirse-

Sophia: Yan odamdasın gelirsin yanıma.

Draco: Peki sen nasıl istersen.

Draconun Anlatımı

Sophiayı öpmeyi ben istemiştim aslında. Harrynin kıskanıp kıskanmaması umrumda değildi. Ona aşık olduğu besbelli ortadaydı zaten Sophia anlamıyordu. Neden bilmiyorum ama onu ilk öptüğümde garip hissettim.

Hayaller Ve Gerçekler ArasındaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin