Hayaller Ve Gerçekler Arasında

11.Bölüm

Sabah uyandığımda Hermonie ve Ron gitmişlerdi. Harryde ortalıkta yoktu. Birden Draco ve Pancyi öpüşürken gördüm. Kendimi çok kötü hissettim ve koşarak bahçeye çıktım.

Draco: Sophia dur!

Sophia: Ne var ne istiyosun benden? gitsene sevgilinin yanına!

Draco: Pancyle artık sevgiliyim o yüzden fazla görüşmezsek iyi olur.

Cidden bunu bana yapmış mıydı. Görmüyor muydu onu sevdiğimi. Gölün kenarına oturdum ve ağlamaya başladım.

Draco: Sophia! Hadi uyan artık.

Sophia: N-ne işin var senin burda!?

Draco: Ne saçmalıyorsun küçük? Kâbus gördün herhalde ağlıyordun.

Sophia: Ohh sadece rüyaymış.

Draco: Ne gördün ki?

Sophia: Hiç birşey boşver.

Draco: Pekala bugün dersler iptal oldu odalarımıza çıkıcakmışız. Benim odaya mı senin odaya mı gidelim? Odada iki kişi kalıcaz da.

Sophia: Senin odana gidelim.

Draco: Tamam.

Sophia: Draco odan çok güzel.

Draco: Teşekkür ederim. Rahat ol kendi odanmış gibi takıl.

Sophia: Draco.

Draco: Efendim küçük?

Sophia: Şey Pancy kim?

Draco: Pancy mi? Nerden çıktı şimdi bu.

Sophia: Öylesine sormuştum neyse unut gitsin.

Draco: Pancy benim eski yakın arladaşımdı.

Sophia: Ne oldu peki?

Draco: Sonra onun duyguları değişti ve bana aşık oldu ama ben onu arkadaş olarak görüyordum. Bu şekilde arkadaş kalamazdık bizde birdaha hiç konuşmadık.

Sophia: A-anladım.

Ne yapacağım ben şimdi. Ona aşık olduğumu söyleyemeyeceğim hiçbir zaman.

Draco: Nerden geldi bu aklına?

Sophia: H-hiç öyle bir an aklıma geldi.

Draco: Peki o zaman bende bir soru sorayım.

Sophia: Tabi sor dinliyorum.

Draco: Sen ve Ron...

Sophia: Biz sadece arkadaşız.

Draco: Anladım. Çok samimisiniz de hani-

Sophia: Hayır zaten ben başkasını seviyorum.

Draco: K-kimi?

Sophia: Boşver ya önemsiz.

Draco: Bana söyleyebilirsin ben senin arkadaşınım.

Sophia: *sessizce* Arkadaşımsın evet...

Draco: A-anlamadım?

Sophia: Yok birşey. Ben tuvalete gidiyorum.

Draco: Odada var gidebilirsin.

Sophia: Ha yok şey ben odadakini kullanmıyım.

Draco: Peki sen bilirsin. Ben seni bekliyorum.

Hemen kızlar tuvaletine koştum. Gözlerim dolmuştu ve görmesini istemedim.

Hermonie: Sophia!? Ne işin var burada.

Sophia: Ha ş-şey ben biraz kötü hissettim de buraya geldim.

Hermonie: Neyin var!?

Sophia: Birşeyim yok midemi üşütmüşüm herhalde. Boşver sen git hadi.

Hermonie: Olmaz seni böyle bırakamam hem dışarısı tehlikeli hadi odana götüreyim seni.

Sophia: Hermonie cidden gerek yok. Hem ben Dracoyla kalıyorum.

Hermonie: Tamam birşey olmaz hadi gidelim.

Hermonie beni zorla odaya götürdü. Draco kapıyı açtığında yüzümü görünce çok korkmuştu.

Draco: Ne oldu Sophia!?

Hermonie: Birşeyi yok biraz midesini üşütmüş karnı ağrıyomuş o kadar.

Draco: Neden bana söylemedin.

Sophia: B-ben önemsiz diye söylemedim.

Draco: Önemsiz falan değil geç içeri hadi.

Hermonie: Neyse ben gideyim iyi geceler.

Draco: İyi geceler saol Hermonie.

Hermonie: Önemli değil.

Draco: Neden bana karnının ağrıdığını söylemedin?

Sophia: B-bilmem.

Draco: Yat uzan hadi geliyorum ben.

Sophia: Draco nereye gidiyorsun saçmalama dışarısı tehlikeli!

Draco: Sana sıcak su torbası almaya gidiyorum.

Sophia: Gerek yok cidden lütfen gitme.

Draco: Neden?

Sophia: Draco dışarda azkabandan kaçmış bir suçlu var ve sen bana sıcak su torbası mı almaya gidiceksin!?

Draco: Peki tamam gitmiyorum. Şöyle yapalım o zaman 1 dakika bekle beni.

Draco bir pet şişeyi sıcak suyla doldurup bana verdi.

Draco: Al bakalım madem beni dışarı göndermiyorsun böyle yaparız bizde.

Sophia: Cidden hiç gerek yoktu böyle birşeye.

Draco: Susucak mısın? Al şunu hadi. Ben senin arkadaşınım ve arkadaşlar birbirlerine yardım eder.

Sophia: Teşekkür ederim Draco. Seni- yani şey sende otur yorulma.

Draco: Tamam merak etme sen. Yanına uzanabilir miyim?

Sophia: T-tabi ki.

Draco: Birdaha böyle birşey olunca bana söyle. Başına birşey geldi diye çok korktum.

Sophia: Özür dilerim...

Draco: Tamam üzülme senin suçun değil. Ben biraz abarttım sadece.

Sophia: Sen niye bu kadar merak ettin ki beni?

Draco: B-ben mi? Hani arkadaşız ya yani başına birşey geldi sandım yani başka neden olsun ki.

Sophia: A-anladım.

Doğru neden olsun ki sadece arkadaşız(!) Ne güzel ama değil mi. Arkamı döndüm ve uyumayı çalıştım ama uyuyamadım. Ağlamamam gerekiyordu fakat elimde değildi.

Draco: Uyudun mu küçük?

Sophia: .... *içinden* nasıl uyuyabilirim ki.

Draco: Uyumuş... Sana birşey olucak diye çok korktum biliyor musun. Yalan söyledim arkadaşım olduğundan falan değil. Seni seviyorum. Sana zarar gelsin istemiyorum.

Draconun dedikleri beni şoka sokmuştu. Beni cidden seviyor muydu yani! Saçlarımı okşuyor...

Draco: Keşke sende beni sevsen. Gerçi neden kötü kalpli birini sevesin ki-

Sophia: Seviyorum.

Draco: U-uyumadın mı sen!?

Sophia: Hayır uyuyamadım ve bende seni seviyorum.

Draco birden bana sarıldı ve beni öptü. Bende onu öptüm.

Draco: B-beni cidden seviyor musun? Sana onca yaptığım şeyden sonra...

Sophia: İyi birisi olduğunu biliyordum. Neden böyle davrandığını bilmiyorum ama inan ki seni çok seviyorum.

Draco: Bende seni çok seviyorum. Zamanı geldiğinde anlatırım.