Draco: *sırıtarak*Demek seninim ha?
Sophia: Evet öylesin.
Draco beni hafifçe öpmeye başladı. Bende onu öptüm fakat gittikçe üşümeye başladım. Herşey silikleşti ve artık sadece Draconun sesi var ama cevap veremiyorum.
Draco: Sophia!? Sophia iyi misin bitanem! Buz gibisin noluyor.
Hermonie: Neden bağırıyorsun Draco ne oldu!?
Sophia! Ne yaptın ona?Draco: B-birşey yapmadım. Öpüyodum b-birden buz gibi oldu ve bayıldı!
Hermonie: Tamam sakin ol kendine getiricem onu. Sende koltuğa otur ve dinlen merak etme o iyi olucak.
Ron: Neler oluyor?
Draco: Sophia bayıldı!
Ron: Nasıl!?
Draco: B-bilmiyorum sadece onu öptüm...
Hermonie: Büyü yapılmış...ama şuan iyi merak etme vücut ısısı normale döndüğünde kendine gelir.
Draco: Ne büyüsü!?
Hermonie: Sen ona her yaklaştığında öpmeyi çalıştığında vücut ısısı düşecek ve bayılıcak. Ona fazla yaklaşma çok riskli.
Draco: Nasıl ona yaklaşmam!? Hermonie lütfen birşeyler yap!
Hermonie: Tamam ben gidip büyüyü nasıl bozarım diye bakacağım sende Sophia uyanınca bana haber ver.
Draco: T-tamam teşekkürler.
Sophia: D-draco...
Ron: Uyandı bile!
Draco: Sevgilim!
Sophia: B-ben ç-çok üş- üşüyorum.
Draco: Yanına uzanabilir miyim?
Ron: Bak Draco sadece onu öpmek istediğinde falan öyle oluyor bir sorun yok.
Aidian: Sophia! O iyi mi?
Draco: Çık bu odadan iblis!
Ron: Draco sakin ol!
Sophia: D-draco...
Draco: Geldim güzelim geldim. Elimden sadece sarılmak geliyor başka birşey yapamam.
Aidian: *sırıtarak*Ben yapabilirim.
Draco: Sen hâlâ burada mısın!? Ron çıkar onu buradan.
Ron: Tamam. Yürü Aidian!
Aidian: Ama şuan bana ihtiyacı var. Sophia bebeğim istersen gelebilirim yanına.
Sophia: G-git Aidian!
Draco: Duydun onu uza!
Sophia: Noldu bana Draco.
Draco: Seni artık öpemiycem...
Sophia: Ne!? Neden?
Draco: Birisi sana büyü yapmış seni her öptüğümde vücut ısın düşüyor ve bayılıyorsun. Merak etme Hermonie büyüyü bozmayı çalışıyor.
Sophia: Bunu kimin yaptığını biliyorum!
Draco: Kim!?
Sophia: Bizim birlikte olmamızı istemeyen kim var Draco?
Draco: İblis!
Sophia: Evet Aidian!
Aidian: *sırıtarak*Biri bana mı seslendi?
Draco birden Aidianın yakasından tutup kafa attı.
Sophia:Draco yapma!
Draco: Sen yaptın değil mi!?
Aidian: Evet ben yaptım!
Draco: O seni hiçbir zaman sevmeyecek o beni seviyor bunu olmayan beynine sok!
Aidian: Nerden biliyorsun!?
Draco: Çünkü o bana aşık anladın mı!? O benim artık iblis!
Sophia: D-draco...
Draco: *Gülerek*Senin gibi bir yetimi mi sevecek ha? Güzel hayal ama o asla seni sevmeyecek çünkü o bana ait!
Aidian: Sevdiğin adama dön bir bak Sophia! Umarım pişman olmazsın.
Aidian gözleri dolu bir halde odayı terketti ben ise şoka girmiştim.
Sophia: Değiştiğini sanmıştım... ama sen hâlâ o Dracosun.
Draco: Sophia lütfen beni dinle-
Sophia: Ben eski Dracoyu istiyorum! Zorba,insanlarla alay eden birini istemiyorum!
Draco: B-ben...
Hermonie: Çocuklar büyüyü nasıl bozacağımı buldum!
Hermonie büyüyü bozar.
Sophia: Artık gerek yok Hermonie. Beni senin odana götürür müsün?
Hermonie: N-ne oldu!?
Draco: Sophia ben cidden-
Sophia: Kapa çeneni! Eski haline dönene kadar sakın bir daha benimle konuşma. Gidelim Hermonie.
Hermonie: T-tamam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayaller Ve Gerçekler Arasında
FanfictionBuraya geldiğim için çok heyecanlıydım ve biraz da gergindim açıkcası çünkü beni neyin beklediğini bilmiyordum. Rüyalardaki gibiydi burası kocaman bir şato...