Sophia:Anne beni neden buraya getirdiniz!
Bellatrix: Kızım artık sende bir ölüm yiyensin. Lütfen ısrar etme baban çok kızar.
Sophia: Ondan nefret ediyorum!
Bellatrix: Böyle şeyler deme. Hadi gel gidelim baban seni bekliyor.
Sophia: Draco sende gel.
Draco: Tamam bitanem- yani Sophia.
Voldemort: Hoşgeldin kızım. Seni çok özlemişim. Gel bakalım sarıl bana!
Sophia: Bak baba! Ben ölüm yiyen olamam böyle birşey olamaz!
Voldemort: Artık öylesin ısrar etme! Evimize gidiyoruz hadi. Sonra okula dönersin.
Sophia: Ş-şey Draco da gelebilir mi?
Voldemort: Tabi ki gelebilir. Ailesi de bizimle gelicek zaten.
Sophia: Bu bahçe...
Bellatrix: Çocuklar siz burada takılın bizim işimiz var.
Draco: Tamam Bellatrix.
Draco birden arkama geçti ve bana sarıldı.
Draco: Seninde aklına anılarımız geldi değil mi?
Sophia: Evet. Draco bırak beni görücekler şimdi!
Draco: Gel elma ağacının altına geçelim.
Sophia: Seninle burada oturmayı çok özlemişim...
Draco: Ben sen gittikten sonra hep bu ağacın altında senin gelmeni bekledim.
Sophia: Keşke böyle olmasaydı Draco.
Draco: Keşke güzelim keşke. *gülerek*Biliyor musun bu ağacın altında çok saçma hayaller kurardım bir an aklıma geldi de çok saçmaydı ya.
Sophia: Ne gibi hayaller?
Draco: *sırıtarak*Bu ağacın altında büyüdüğümüzde seni öpmeyi hayal ederdim.
Sophia: *gülerek*Draco!
Draco: Önümüzde bi engel kalmadı değil mi artık?
Sophia: Draco olmaz bizimkiler görürse çok kötü olur.
Draco bana iyice yaklaştı ve ağaca yasladı. Kafasını boynuma gömdü.
Draco: Onlar şuan çok önemli bir konu konuşuyor buraya gelmezler.
Sophia: Ne konuşuyolar?
Draco: Kaçamazsın güzelim.
Sophia: Hıı tutmadı mı. Aa bak annem sesleniyor.
Draco: Ben ses duymuyorum. Tutmadı başka dene.
Sophia: Tamam pes ediyorum.
Draco: Uhuhu bu kadar kolay mı pes ediyorsunuz hanımefendi?
Sophia: İyi tamam öpme. Gidiyorum ben-
Tam gidicekken birden beni öpmeye başladı.
Draco: Bu kadar yeterli yakalanmak istemeyiz. Söylediğimizde seni bol bol öpücem merak etme.
Sophia: Draco sevgili olduğumuzu nasıl söyleyeceğiz?
Draco: Biraz zaman geçsin bitanem söyleriz. Hadi gel yanlarına gidelim.
Sophia: Biz geldik anne!
Bellatrix: Hoşgeldiniz güzel kızım.
Voldemort: Hoşgeldiniz kızım geçin oturun.
Sophia: Ee nasılsınız Bay Lucius!
Lucius: İ-iyiyim teşekkürler kızım.
Voldemort: Dracoyla aynı okula düşmeniz güzel olmuş.
Sophia: Aa evet baba çok iyi anlaşıyoruz hâlâ. Eskiden olduğu gibi...
Draco: Merak etmeyin efendim ona çok iyi bakıyorum. Okulda yalnız bırakmıyorum onu.
Voldemort: Güzel! Hâlâ arkadaşsınız değil mi?
Draco: Ş-şey tabi ki efendim. O benim kardeşim gibi.
Ne kardeş ama!
Voldemort: Sizi uyarıyorum. Sakın birbirinize aşık falan olayım demeyin! Böyle birşey olursa sonucunu biliyorsunuzdur umarım.
Draco: E-evet efendim merak etmeyin.
Bellatrix: Çocukları sıkma artık bitanem. Hadi çocuklar odanız hazır.
Sophia: Hadi gidelim biz iyi geceler.
Draco: Ne yapıcaz ya böyle birşey beklemiyordum!
Sophia: Ben ne bileyim ya...
Draco: Böyle olmaz bir şekilde öğrenicekler.
Sophia: Saçmalama Draco. Öldürürler bizi.
Draco: Ne yapacağız peki?
Sophia: Sen yanımda olduğuna dua et. Bizi görüştürmeyebilirlerdi.
Draco:Haklısın. *Sırıtarak*Yanına yatayım mı?
Sophia: Hayır tabi ki. İyi geceler hadi ben uyuyacağım.
Draco: İyi geceler güzelim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayaller Ve Gerçekler Arasında
ФанфикBuraya geldiğim için çok heyecanlıydım ve biraz da gergindim açıkcası çünkü beni neyin beklediğini bilmiyordum. Rüyalardaki gibiydi burası kocaman bir şato...