Hayaller Ve Gerçekler Arasında

13.Bölüm

Dracoyla konuşmadan öylece duvarı izliyorduk. Acaba o ne düşünüyordu. Birden siren sesi duyduk.

Sophia: Neler oluyor yine!?

Draco: Aşağı inince öğreniriz hadi!

Aşağı indik. Ronla Hermonienin yanına gidicektim fakat...

Draco: Gitme!

Sophia: Ronların yanına gidicem sadece.

Draco: Hayır Sophia gitme!

Sophia: Neden!?

Draco: Aklım sende kalmasın gitme. Bak profesör geliyor o şimdi ne olduğunu söyler.

Prf.Dumbledore: Çocuklar sakin olun. Sebebini bilmediğim bir şekilde ismi lazım değil geri döndü. Hepinizin güvenliği için burada kalıcaksınız bu gecede malesef.

Draco: Niye döndü ki bu yine.

Sophia: B-bilmiyorum.

Lucius: Draco! Çabuk yanıma gel.

Draco: Babam çağırıyor Ronların yanına git ben gelicem. Onların yanından sakın ayrılma!

Sophia: Tamam.

Ron: Nerdesin prenses ya çok korktuk!

Sophia: Dracoylaydım da babası çağırdı.

Hermonie: Bu aralar fazla Dracoyla takılıyorsun Sophia birşey mi var ?

Sophia:H-hayır ne olucak sadece arkadaşım işte.

Ron: Bizden daha çok onunlasın Sophia.

Sophia: Bunu sonra konuşuruz olur mu Draco geliyor.

Ron: İyi bakalım öyle olsun ama bunu bize söyleyeceksin!

Draco: Neyi size söyleyecekmiş?

Sophia: Aa sen mi geldin. Hiç, hiç birşeyi.

Ron: Boşver. Geç otur sende hadi.

Hermonie: Sizce neden ismi lazım değil geri döndü?

Ron: Harry içindir niye olsun.

Draco: E-evet öyledir başka neden gelsin ki.

Ron: Bu arada Harry size çok kötü bakıyor.

Sophia: Of ne zaman kurtulucam acaba.

Ron: Ne oldu?

Sophia: Bugün yine bahçede beni sıkıştırdı-

Draco: Sophia!

Sophia: Onlar bizim arkadaşlarımız Draco!

Hermonie: Harry iyi birisiydi niye böyle oldu ki.

Ron: Demek ki değilmiş Hermonie.

Sophia: Draco bu arada baban ne dedi?

Draco: B-babam mı şey hiçbirşey önemsiz. Dikkatli olmamı falan söyledi.

Sophia: Hımm anladım.

Ron: Gel Hermonie biz artık uyuyalım.

Sophia: İyi geceler. Hadi bizde uyuyalım Draco.

Draco: Uyuyalım küçük.

Dışarıda fırtına vardı. Korkuyordum ama belli etmemeyi çalıştım.

Draco: Yine korkuyorsun. İstersen sarılabilirim korkmazsın belki. Şey yani istersen hani.

Sophia: Şey...olur tamam.

Draconun göğsüne yaslandığımda kalbi çok hızlı atıyordu.

Sophia: Sen iyi misin?

Draco: İ-iyiyim neden?

Sophia: Kalbin... çok hızlı atıyor.

Draco: Ha şey yok iyiyim.

Aslında benimde kalbim yerinden çıkmak üzereydi. Çok güzel kokuyor, bu koku beni mayıştırmaya başladı.

Sophia: *Sessizce* Seni seviyorum Malfoy...

Draco: Birşey mi dedin küçük?

Sophia: İyi geceler Draco.

Draco: Sanada küçüğüm.

Bana yine küçüğüm dedi...Onu sevdiğimi bilmemesi ne kadar da kötü. Keşke bunu bilseydi ama ona söylersem beni ya tersler ya da dalga geçer.

Draco: Of ne yapacağım şimdi ben. Sana zarar gelmesine izin veremem küçüğüm.

Draco ve Luciusun konuşması

Lucius: Draco o kızdan uzak durucaksın!

Draco: Niye böyle birşey yapıyormuşum ?

Lucius: Voldemort Harrynin vücudunu ele geçirdi ve Sophiayı kendine yani Harrye aşık edip, kandırıp onu kaçıracak.

Draco: Ne! Neden?

Lucius: O da bir ölüm yiyen Draco ve böyle cici bir kızın bunu kabul edeceğini sanmıyoruz. O yüzden Voldemort onu kaçıracak.

Draco: Buna izin vermiycem!

Lucius: Draco başına birşey gelsin istemiyoruz! Annen seni düşünüyor yoksa umrumda değil ne yaparsan yap ama o kızdan uzak duracaksın!

Draco: Umrumda değilsiniz! Ben Sophiayı asla bırakmam. O benim arkadaşım!

Lucius: Gerçekten mi ? Arkadaşın mı Draco!?

Draco: E-evet!

Lucius: Ona aşık olduğunu biliyorum! Vazgeç bu işten yoksa ölüceksin.

Draco: Umrumda değil! Eğer gerekirse evet ölürüm.

Lucius: Benim umrumda değilsin Draco ölmek istemiyosan o kızdan uzak dur sadece!