Hermonie: Sesler kesildi.
*ANONS* Herkes sakin olsun. Güvendeyiz Voldemortu şuanlık etkisiz hale getirebildik ama geri gelebilir herkes odalarına dönsün ve kapılarını kitlesin.
Draco: Hadi gidelim.
Ron: Seninle sonra konuşacağız Sophia.
Sophia: Iı tabi hıhı.
Draco: Ne konuşucaksınız bu kadar önemli?
Sophia: H-hiç bilmiyorum söylemedi.
Draco: Oof sırtım!
Sophia: İyi misin!?
Draco: İyiyim merak etme. Arkanı dön istersen sırtıma bakmam lazım tişörtümü çıkarıcam.
Sophia: B-benim yüzümden oldu...
Draco: İsteyerek üstüme düşmedin.
Sophia: Bir bakalım ne olmuş. Birşeyler yaparız.
Sophia: Morarmış...çok acıyor mu ?
Draco: Fazla değil.
Sophia: Krem sürelim yumuşasın işe yarar belki.
Draco: Yalnız ben sırtıma erişemem.
Sophia: Iı şey ben sürerim tamam.
Draco: Ah yavaş ol çok ağrıyo!
Sophia: Çok özür dilerim.
Draco: Tamam özür dilemene gerek yok sür bitsin hemen hadi.
Sophia: Tamam bitti. Üstünü giyebilirsin.
Draco: Sırtıma krem sürdün nasıl giyeyim?
Sophia: Ah doğru...Böyle mi uyuyacaksın?
Draco: Yerde yatarım merak etme.
Sophia: Sen yatakta yat ben yerde yatarım.
Draco: Saçmalama!
Sophia: Tamam o zaman araya yastık koyalım.
Draco: *gülerek*Fazla abartmıyor musun sadece tişörtüm yok.
Sophia: Of Draco! Yat uyu hadi.
Draco: Tamam.
Sophia: Neden bana bakıyorsun?
Draco: Sen uyu bende uyurum.
Sophia: Yastıkları kaldırmayacaksın değil mi ?
Draco: Saçmalama sapık mıyım ben.
Sophia: Of sabah Ron gelse yanlış anlıycak.
Draco: Ronu neden ilgilendiriyor?
Sophia: Ya kim gelse yanlış anlar!
Draco: Rona mı aşıksın!?
Sophia: Saçmalıyorsun Draco!
Draco: Doğruyu söyle! Ona mı aşıksın?
Sophia: Neden bu kadar sinirlendin?
Draco: Sophia tekrar soruyorum. Rona mı aşıksın?
Sophia: Hayır!
Draco: Kime o zaman!
Sophia: Söyleyemem...
Draco: Neden?
Sophia: Draco uyu hadi lütfen.
Draco birden bana sarıldı.
Draco: Madem söylemiyorsun sen söyleyene kadar böyle şeyler yaparım!
Sophia: Ya napıcaksın sana ne!?
Draco: Söyleyeceğimi söyledim ben.
Sophia: Draco bana sarılmayı bırak!
Draco:Ya sus sarılayım sadece ya da...
Sophia: Ya da ne!?
Draco: Seni öperim!
Sophia: Draco saçmalamaya başladın iyice!
Draco bana daha da yaklaştı. Kalbim yerinden çıkacak gibi oldu.
Sophia: Uzak dur benden!
Draco: Sessiz ol ve uyu!
Arkamı döndüm ve sessizce ağlarken uykuya daldım.
Sophia: Hey! Uyanıcak mısın artık?
Draco: Ihmm ne var.
Sophia: İyi uyanma!
Ron: Sophia gelsene dün yarım kalmıştı konuşmamız.
Sophia: T-tamam.
Ron: Evet dinliyorum. Dracoyla aranızda ne var?
Sophia: Bunu kimseye söyleme ama Ron lütfen.
Ron: Tamam söylemem merak etme.
Sophia: Ben... onu seviyorum.
Ron: Ne! Sen ciddi olamazsın. Şaka yapıyorsun değil mi ?
Sophia: Hayır Ron onu çok seviyorum.
Ron: Saçmalama Sophia o sevilecek birisi değil! Seni üzücek, kalbini kırıcak.
Draco: Kim sevilecek biri değilmiş?
Sophia: Sen ne zamandır buradasın!?
Draco: Yeni geldim merak etme sevdiğin kimmiş öğrenmedim.
Ron: Bilmiyor mu!?
Sophia: Hayır bilmesi gerekmiyor.
Ron: Harika! Cidden harika. Gidiyorum ben.
Sophia: Off dur gitme!
Draco: Benim bilmem mi gerekiyor?
Sophia: H-hayır.
Draco:Sophia...
Sophia: Ne var?
Draco: Dünki davranışlarım için özür dilerim. Hâlâ arkadaşız değil mi ?
Sophia: Önemli değil boşversene.
Draco: Lütfen seni kaybetmek istemiyorum.
Sophia: Cidden beni bu kadar önemsiyor musun?
Draco: Seni çok
önemsiyorum.Sophia: Merak etme arkadaşız.
Birden bana sarıldı. Çok mutlu olmuş gibiydi.
Draco: seni seviyorum küçük
Sophia: Bende seni...
Draco: hadi gel seni biryere götüreceğim.
Sophia: Nereye?
Draco: Görürsün.
Sophia: Burası ilk geldiğimiz yer...
Draco: Evet küçük.
Sophia: Draco.
Draco: Efendim.
Sophia: Seni seven biri olsun ister miydin?
Draco: Evet beni sevmesini istediğim biri var.
Sophia: G-gerçekten mi?
Draco: Evet ama o başkasına aşık...
Sophia: Anladım.
Draco: Peki ya sen?
Sophia: Beni sevmesini çok isterdim. Bana güzel şeyler söylemesini, saçımı okşamasını, ona sarılıp uyumayı...
Draco: Çok geç olmadan ona sormalısın. Zaman beklemiyor Sophia git ve ona onu sevdiğini söyle. İsterse dalga geçsin ama söyle içinde kalmasın.
Sophia: Peki ya sen neden söylemiyorsun?
Draco: Mutlu olmasını istiyorum. O mutlu olsun yeter.
Sophia:A-anladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayaller Ve Gerçekler Arasında
FanfictionBuraya geldiğim için çok heyecanlıydım ve biraz da gergindim açıkcası çünkü beni neyin beklediğini bilmiyordum. Rüyalardaki gibiydi burası kocaman bir şato...