Suçlu olan benim Anne

68 3 1
                                    

Anne...görüyor musun ? yeniden yaktılar beni.
Gözümün yaşına yeniden kıydılar.
Kalbimi yeniden parçaladılar.
İçimde ki fırtınaları tekrar uyandırdılar.
Her canımın yandığında senin sözlerin gelir aklıma
"Güvenme" diyişin çınlar kulaklarımda.
Ciddi oluşun gelir gözümün önüne.

"Güvenme, yıkarlar seni" diyen cümlelerin küpe oldu kulaklarıma
Oldu oldu da anne, içim çok yanıyor.
Ağlarken nefes almayı unutuyorum anne,
nasıl yutkunmaya başlarsam o zaman alırım tekrar nefes. Ağlarken nefes almak çok zormuş anne.

Anne haykırmak isterken bir ses tonu bile çıkamaz oldu ağzımdan. Dilim ağırlaştı. Dudaklarım yapıştı. Sanki bandı almışlar birbirine yapıştırmışlar gibi....

Anne çok kötü bir duygu, ağlamak isterken ağlayamamak....
"İçim yanıyor" diyememek.
Susup da kenara çekilmek.... çok zor.

Kalabalığın içinde çok yalnız bıraktılar beni.

Güvenmiştim oysa ben onlara lakin ilk onlar kurşunu sıktılar...
Dost dediklerim sırtıma, aşk dediğim kalbime.
Sen haklı çıktın anne, güvenmeyecektim...
Bütün bunların suçlusu benim anne, sadece ben...

Masum AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin